از كار افتادن كلیه‌ها، موجب دفع نشدن و باقی ماندن سموم ناشی از متابولیسم‌های مختلفی كه در بدن اتفاق می‌افتد، می‌شود كه این سموم حیات بیمار را به مخاطره می‌اندازد.
یكی از اورژانسی‌ترین وضعیت‌های بالینی بیماران از كار افتادن كلیه‌هاست كه فقط در افراد مسن اتفاق نمی‌افتد. اگر تاكنون گذرتان به مراكز دیالیز افتاده باشد حتما افراد جوان و میانسال زیادی را دیده‌اید كه به دلیل عدم كفایت كاركرد كلیه نیازمند دیالیز شده‌اند. دیابت، فشار خون بالا، بیماری‌های خودایمنی، سنگ كلیه در موارد مزمن و دوطرفه، برخی سموم، گزش حیوانات و... همه و همه می‌توانند موجب ازكارافتادگی كلیه شوند. علائمی نظیر كاهش حجم ادرار در شبانه‌روز، تورم اندام‌ها، پف‌آلود شدن صورت همراه بی‌اشتهایی، تهوع و استفراغ زنگ خطری برای وجود نارسایی كلیه محسوب می‌شود .
همچون سایر بیماری‌ها، پیشگیری از آسیب دیدن این ارگان حیاتی به‌مراتب اولویت بالاتر و مهم‌تری از درمان دارد. دو بیماری مهم و با شیوع بالای دیابت و فشار خون عوامل اصلی نارسایی كلیه‌ها محسوب می‌شوند كه كنترل قند و فشار خون با داروهای تجویز شده توسط پزشك معالج و رعایت رژیم غذایی مناسب در پیشگیری از این بیماری جدی كمك‌كننده است.
یكی از جدی‌ترین عوارض نارسایی كلیه بالا رفتن سطح پتاسیم خون به‌دلیل دفع نكردن این الكترولیت در بیماران است كه بالا رفتن سطح خونی آن موجب به‌هم خوردن ریتم طبیعی قلب و ایست قلبی بیمار می‌شود. این وضعیت خطیر كه یكی از اورژانس‌های مهم پزشكی است در صورت درمان به‌موقع و دیالیز زودهنگام برطرف می‌شود.
مهم‌ترین نكته در این وضعیت، تشخیص به‌موقع و سریع است. در صورتی كه دیالیز بیمار دچار نارسایی كلیه به هر دلیل به تعویق بیفتد این خطر تهدیدكننده حیات وی محسوب می‌شود. خانواده و نزدیكان بیماران نارسایی كلیه باید از اهمیت این وضعیت كاملا آگاه باشند و در صورت بروز هرگونه علائم تنگی نفس، ضعف و بی‌حالی و بی‌اشتهایی، بیمار خود را به نزدیك‌ترین اورژانس بیمارستانی انتقال دهند.