چند روز بیشتر از انتشار اسامی نفرات برتر كنكور نمی‌گذرد، اما در همین مدت كوتاه نیز اغلب رسانه‌ها به ماجرای نفرات برتر كنكور و این‌كه آنها چگونه این موفقیت را به دست آورده‌اند پرداخته و می‌پردازند. در فضای مجازی نیز به این موضوع واكنش زیادی نشان داده‌ می‌شود. برخی با بیان این‌كه نفرات برتر كنكور همه در مدارس غیردولتی و خاص تحصیل كرده‌اند، انگشت اتهام به سمت نظام آموزشی كشور می‌گیرند و آن را زیر سوال می‌برند به این اتهام كه عدالت ‌آموزشی رعایت نمی‌شود و به همین دلیل است كه نفرات برتر كنكور بیشترشان ساكن تهران هستند. این درحالی است كه با توجه به اخبار نفرات برتر كنكور، نمی‌توان درباره نظام آموزشی كشور قضاوت كرد. ممكن است این اتفاق برای برخی مدارس و استان‌ها تكرار شود، اما نباید فراموش كرد كه موردی است و نمی‌توان با توجه به این اطلاعات قضاوت كرد. شاید این افراد در مدارس عادی نیز تحصیل می‌كردند این موفقیت را به‌دست می‌آ‌ورند؛ اگر این فرضیه درست بود باید مدارسی ثابت، نفرات برتر كنكور را آموزش می‌داد. افزون بر این وقتی با تعدادی از نفرات برتر كنكور 98 ‌صحبت كردم، متوجه شدم این موفقیت بیشتر به خاطر تلاش آنها و حمایت خانواده‌هایشان بوده است.‌ نباید فراموش كرد كه در كنكورهای گذشته، افرادی بوده‌اند كه از مناطق محروم درخشیده‌اند.  بنابراین برای بررسی دقیق‌تر باید نتایج كامل كنكور مورد ارزیابی قرار گیرد. برای این مهم نیز ما در مجلس و مركز پژوهش‌ها به این مهم خواهیم پرداخت. به این ترتیب اطلاعات كنكورهایی كه رتبه‌شان زیر هزار است به‌ تفكیك استان و مدرسه تجزیه و تحلیل می‌شود تا با توجه به اطلاعات به دست آمده بتوان درباره عدالت آموزشی در نظام آموزشی كشور قضاوت كرد.