با این‌كه شرایط میزبانی 90 به 10 باشگاه استقلال تا حد زیادی در دربی ۹0 به شرایط اجرا رسیده بود اما مسؤولان این باشگاه آنقدر با این طرح مخالفت كردند تا در نهایت شورای تامین با خواسته آنها ابراز رضایت كرده و از فدراسیون و سازمان لیگ خواست تا دربی ۹۰ را نیز به صورت ۵۰- ۵۰ تقسیم سكوها بین هواداران دو تیم برگزار كند. در این میان بحث‌هایی شكل گرفت مبنی بر این‌كه با وجود تقسیم سكوها، باشگاه استقلال صاحب مبلغ كل بلیت فروشی شود زیرا میزبان این بازی بوده و حق داشته پول بلیت فروشی را به جیب خود بریزد، اما این اتفاق شدنی نیست چرا كه پرسپولیسی‌ها نیز خریدار بلیت بودند و به همین علت باشگاه پرسپولیس پرونده را باز نگه داشته تا از حقوق طرفدارانش در دربی دفاع كند و درآمد حاصل از بلیت‌فروشی را به جیب بزند. در مذاكراتی كه پشت پرده بین برخی نمایندگان دو باشگاه و سازمان لیگ رقم خورد، در نهایت طرحی كه مبتنی بر صرفه بزرگ استقلالی‌ها به لحاظ مالی از دربی بود، به صورت 50 - 50 بین استقلال و پرسپولیس تقسیم شد. برای دربی، سكوها به صورت كاملا مناسب تقسیم شده بود ولی پرسپولیسی‌های كمتری به ورزشگاه رفتند و در طبقه دوم ضلع جنوبی كاملا مشخص بود سمت پرسپولیس پر نشده است. با این حال گفته می‌شد چیزی كمتر از ۶۵ هزار نفر در استادیوم حضور داشتند و این بازی را از نزدیك تماشا كردند كه با توجه به افزایش فروش بلیت در سمت استقلالی‌ها سهم هر كدام از باشگاه‌ها نیمی از مجموع فروش می‌شود. از سوی دیگر ، بحث تبلیغات محیطی، حق پخش، حق استفاده از تبلیغات تلویزیونی قبل از دربی، پخش اینترنتی، حامی‌های مالی جداگانه كه به صورت غیررسمی اقدام به استفاده از برند دو باشگاه می‌كنند و... نیز در دربی وجود داشت كه هیچ كدام از دو باشگاه به حق واقعی خود در این بخش نرسید. دعوای اصلی بر سر بلیت‌فروشی از دو هفته مانده به دربی 90 شروع شد و تا چند روز قبل نیز ادامه یافت اما در نهایت باشگاه بر سر تقسیم درآمدهای حاصل از این بازی به توافق كامل رسیدند و پرونده این بازی بسته شد.