مهرداد مال‌عزیزی/ طراح بوستان آب و آتش :  مدتی قبل یكی از اعضای شورای شهر تهران از شناسایی ده هزار خطر در بوستان‌های پایتخت خبر داد و گفت كه 7000 مورد از این خطرها در حوزه ایمنی و بقیه در حوزه محیط‌زیست است. طرح این موضوع جالب بود و در عین حال مهم و ضروری، اما معتقدم خطرات قابل شمارش در بوستان‌ها بیش از این اعداد است. این كه این حجم از ناایمنی چرا در بوستان‌ها وجود دارد، سوالی است كه پاسخ آن را باید در مرحله ساخت این فضاها جست‌وجو كرد. در مرحله طراحی فضاهای شهری مبحثی به عنوان طراحی محیط‌زیست یا طراحی طبیعی وجود دارد كه هدف از آن داشتن نگاهی جامع به وضعیت موجود و آینده فضاها و ملاحظاتی است كه باید مدنظر باشد. در واقع در مرحله ساخت بوستان‌ها نقشه‌های جامع و همه‌جانبه‌نگر با همه ملاحظات ایمنی انسانی و طبیعی طراحی می‌شود كه متاسفانه در مرحله ساخت با خساست كارفرما مواجه می‌شود.
شهرداری‌ها به عنوان كارفرما البته معمولا از قِبَل این خساست، عایدی مادی نیز ندارند بلكه فقط به دلایل نامعلوم در طرح‌های مصوب مربوط به ساخت فضاهای شهری ازجمله بوستان‌ها دست می‌برند و بخشی از آن را حذف یا دستخوش تغییر می‌كنند. درواقع شاید بشود نام این چرخ معیوب را ندانم‌كاری گذاشت كه امیدوارم روزی قانونی مصوب شود تا اجازه دخالت در طرح‌های مصوب مهندسان مشاور از كارفرماها سلب شود.