كیفیت دوبله‌های ما چه در صداوسیما و چه در استودیوهایی كه از پیشكسوتان استفاده می‌كنند در حد بالایی قرار دارد و گوینده‌های ما با این‌كه از نظر دستمزد اوضاع روبه‌راهی ندارند ولی جزو كیفی‌ترین نیروهای سازمان هستند.
اغلب دوبلورهای پیشكسوت افرادی با مناعت طبع بالایند و اصلا به خودشان اجازه نمی‌دهند كه از نداریها بگویند و به‌جایش با سیلی صورت خود را سرخ نگه می‌دارند.
اگر بتوانیم برای بالا بردن جذابیت رسانه ملی هم كه شده سازوكاری را برای افزایش سطح معیشت دوبلورها ایجاد كنیم یقین بدانید كه اوضاع بهتر خواهد شد. شما نگاه كنید به این‌كه همچنان بسیاری از آثار مطرح خارجی كه برای سیما دوبله شدند عاملی هستند برای كسب درآمد شبكه‌های مجاز و غیرمجاز عرضه فیلم.
پس چرا نباید خود دوبلورها سهمی داشته باشند از این چرخه پردرآمد؟ این‌كه در اینجا كپی‌رایت به رسمیت شناخته نمی‌شود و بسیاری از محصولات به‌راحتی كپی می‌شود یك وجه مشكل است. وجه دیگر آن است كه خودمان بكوشیم از ظرفیت دوبلورها بیشتر استفاده كنیم.
همین حالا هم به غیر از شبكه نمایش كه به صورت شبانه‌روزی بخشی از فیلم‌هایی را روی آنتن می‌فرستد كه توسط دوبلورهای سازمان دوبله شده‌اند، دیگر شبكه‌های تلویزیونی از شبكه اول تا شبكه چهارم و تماشا نیز فیلم و سریال‌هایی خارجی را پخش می‌كنند كه بدون دوبله، جذابیتشان به‌شدت كاهش پیدا می‌كند. این معنایی دارد جز این‌كه یكی از بازوهای قوت تلویزیون، دوبلورها هستند؟
چه خوب است كه برای دوبلورهایمان بیش از گذشته ارزش قائل باشیم و شرایطی را فراهم كنیم كه بهتر از توانایی‌های‌شان استفاده شود و دامنه توجهات مادی نسبت به آنها را ارتقا دهیم تا در درازمدت، تجربه این دوبلورهای پیشكسوت به بهترین نحو به دوبلورهای جوان منتقل شود.