پرسیدم سید چه‌جوری بندگی کنیم؟ گفت تا حالا  نشستی بازی راگبی یا کریکت ببینی؟ گفتم نه. گفت بنشین ببین تا من این مطلبی که می‌نویسم رو تموم کنم. گفتم چشم. توی گوگل زدم راگبی چند دقیقه‌ای دیدم و کریکت هم همینطور. تمام شد. گفت: دیدی؟ گفتم بله! گفت خدا هم همینه! گفتم چه جوری؟ گفت بازیگرا بنده هستن و خدا داور. گفتم: خب! گفت: قانون بازی رو  فهمیدی؟ گفتم: نه. گفت: معلوم بود  روی چه حساب و کتابی جریمه می کنه و امتیاز می‌ده. گفتم: نه. گفت: آفرین. خدا هم همینه این که تو قانون بازی رو بلد نیستی حق نداری بگی خدایا چرا اینو دادی و اینو گرفتی.
جهل و ندونستن تو باعث این نمیشه که بازی دنیا حساب و کتاب نداشته باشه دنیا  و صاحبش قانون و اصول خودش رو داره و روی همون هم مو به مو داره جلو میره. حالا اون داور بازیه کریکت و راگبی هم یه بازی که قانوناشم آدمیزاد نوشته. بندگی یعنی این‌که بگی چشم. نماز چشم. روزه چشم نماز صبح دورکعت چشم. تو به خدا هی بگی  چشم. چون از خاک و طینت و روح خودشی میشی خودش. بعد تو هم هر چی بگی خدا می گه چشم. آفرین پسر بندگی یعنی بگی چشم.