یكی از اخبار پر سر و صدای هفته گذشته این بود كه بر اساس بررسی‌های پژوهشگران انگلیسی برخی از غذاهای پركالری نه‌تنها چاق‌كننده نیستند بلكه برای سلامت بدن مفیدند.
 بر اساس این بررسی‌ها تقریبا همه افراد غذاهای چرب و به اصطلاح بی‌خاصیت كه هرگز نمی‌تواند در بدن تولید انرژی كند را غذای پركالری می‌دانند. به عنوان مثال نان بدون سبوس و بدون ویتامین‌های گروه B تنها قند را وارد خون می‌كند، قند بدون ویتامین تولید انرژی نمی‌كند و فقط به چربی تبدیل می‌شود بنابراین چاق‌كننده است. با این حساب نباید خوردن نان معمولی را به منزله تولید كالری در بدن ارزیابی كرد. همچنین برنج سفید نه منبع ویتامین‌هاست و نه انرژی‌زا و فقط قند وارد خون می‌كند و قند بدون ویتامین به انرژی تبدیل نمی‌شود. پس نباید برنج را غذای پركالری نامید. كیك، كلوچه، شیرینی قنادی و ماكارونی بدون ویتامین‌های گروه B فقط و فقط چاقی می‌آورند و چربی‌زا هستند كه به اشتباه پركالری نامیده می‌شوند در حالی كه هرگز این غذاها انرژی تولید نمی‌كنند و فقط اضافه وزن ایجاد 
می كند. در مقابل میوه‌ها هم قند كافی وارد بدن می‌كنند و هم ویتامین كافی با این حساب میوه‌ها كالری‌زا هستند. خرما، انجیر و كشمش و حتی سیب پرتقال و نارنگی هم قند فراوان وارد خون می‌كنند و هم ویتامین كافی و چنین قندی كه با ویتامین همراه وارد خون می‌شود، تولید انرژی می‌كند و كالری‌زا هستند و سهم بزرگی در چاقی افراد ندارند. بسیاری از مردم زود بیمار می‌شوند و بدنشان قدرت مقابله با ویروس‌ها و میكروب‌ها را ندارد یا این‌كه آستانه تحمل پایینی دارند و بلافاصله عصبانی می‌شوند. یكی از مهم‌ترین دلایل این موضوع این است كه بدن انرژی مناسبی ندارد. بنابراین ماجرای كالری را باید به طور كامل از مواد مضر چاق‌كننده جدا كنیم و كالری‌زا بودن لزوما به معنی ناسالم بودن نیست.