سریال «وارش» این شب‌ها از شبكه سه سیما در حال پخش است و از همان قسمت‌های اول، برخی كاربران گیلانی فضای مجازی به آن واكنش تندی نشان دادند و از محل سریال گرفته تا شخصیت پردازی و دیالوگ‌هایش را مورد هجمه قرار دادند. كار تا جایی بالا گرفت كه ابتدای پخش آن برخی بینندگان در اعتراض به پخش این سریال مقابل صدا و سیمای مركز گیلان تجمع كردند. چند روز بعد هم غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی - نماینده مردم گیلان در خانه ملت - در تذكر شفاهی در جلسه علنی مجلس به پخش وارش عكس‌العمل نشان داد و آن را توهین آمیز خواند و خواستار توقف پخش آن شد.
این واكنش‌ها یادآور سرنوشت تلخ سریال الف ویژه «سرزمین كهن» است كه با صرف زمان و هزینه بسیار و به كارگیری عوامل حرفه‌ای ساخته شد، ولی با اعتراضات نسبت به نحوه پرداختن به قوم بختیاری در همان هفته‌های اول، پخش آن متوقف شد.
تردیدی وجود ندارد كه تلویزیون
 نه تنها در آثار نمایشی بلكه در تمام برنامه‌های خود باید به اقوام گوناگون ایران احترام بگذارد، اما بیشتر این اعتراضات از ضعف سواد رسانه‌ای برخی مخاطبان سرچشمه می‌گیرد. هنوز این نكته میان آنان جا نیفتاده كه یك سریال باید در محلی اتفاق بیفتد و هر درام با نبرد نیروهای خیر و شر شكل می‌گیرد، به همین علت نباید عملكرد شخصیت‌های منفی را توهین به یك قومیت قلمداد كرد.
به نظر برای این‌كه سوءتفاهم‌ها در سریال‌ها و آثار مختلف این‌گونه رفع شود بیش از هر چیز نیاز به تقویت سواد رسانه‌ای داریم. رسانه ملی می‌تواند با پخش برنامه‌های كارشناسی در جهت افزایش سواد رسانه‌ای مخاطبان و تبیین چرایی عملكرد شخصیت‌ها در سریال‌هایی نظیر «وارش» عمل كند و حاشیه‌های مختلف از این دست را دیگر شاهد نباشیم.