سریال‌سازان ما با همه كمبودها سعی‌شان را كرده‌اند كه محصولاتی درخور مخاطب تولید كنند و گاهی موفق بوده‌اند و گاهی هم نتوانسته‌اند به حداكثر بازدهی برسند و بر این اساس نمی‌شود كل عملكرد آنها را زیر سوال برد بلكه بهتر است در یك ارزیابی دقیق و نه شتابزده، نقاط قوت آنها را مرور و به حل نقاط ضعف كمك كرد.
یكی از نقاط قوت تلویزیون و سریال‌هایش این است كه سعی خودشان را می‌كنند تا ریشه‌های خانوادگی ایرانیان را در داستان‌پردازی پررنگ كنند. این نقطه قوت باعث شده خانواده‌ها در اغلب اوقات با خیال راحت پای تلویزیون بنشینند و سریال ببینند یعنی نگران این نیستند كه خدای نكرده فرزندشان محتوایی نامشروع را از تلویزیون ببیند.
این یكی از نقاط قوت سریال‌های تلویزیون است و یكی دیگر از قوت‌های تلویزیون آن است كه به نوبه خود می‌كوشد كه از بدی‌ها و آفات بی‌اخلاقی بگوید. كاری ندارم كه خیلی از ما به دلایل مختلف درگیر بی‌اخلاقی شده‌ایم و برای این بی‌اخلاقی هم توجیه می‌تراشیم ولی مهم آن است كه تلویزیون سعی می‌كند اثرات منطقی این بی‌اخلاقی را به مخاطب متبادر كند.
یكی دیگر از نقاط قوت تلویزیون آن است كه سعی می‌كند برای مناسبت‌هایی مانند نوروز یا ماه رمضان محصول ویژه تولید كند كه خیلی هم خوب است چون باعث می‌شود مخاطب درك كند كه رسانه ملی به فكر آنهاست. حالا گاهی از دل این مناسبتی‌‌سازی چند محصول خوب هم درمی‌آید كه خودش، نیكوست و باعث می‌شود سنت مناسبتی‌سازی به سمت مثبت حركت كند.
یكی از پاشنه آشیل‌ها و نقاط‌ضعف سریال‌های تلویزیون، نحوه پایان‌بندی داستانی سریال‌هاست یعنی نویسندگان هم و غم خود را برای آغاز و سپس به اوج رساندن سریال می‌گذارند ولی به ناگاه در دو‌سه قسمت انتهایی تازه یادشان می‌افتد كه بذر لازم برای پایان‌بندی كوبنده را نكاشته‌اند و این می‌شود كه به سطحی‌ترین شكل ممكن، سریال را به پایان  می‌برند.
این نداشتن پایان‌بندی منطقی در سریال‌ها یقینا مخاطب را از پای سریال می‌پراند و باعث می‌شود اعتماد كردنش به سریال‌های تلویزیونی در وعده‌های بعدی كم شود پس باید به همه سریال‌سازان توصیه كرد در كنار وقت گذاشتن برای استارت و میانه سریال، روی پایان‌بندی یا فینال سریال‌ها هم وقت و انرژی كافی بگذارند تا زحماتشان بر باد نرود.