هشتگ فروپاشی خانواد
یادداشت:
محمد مهدی تندگویان / معاون امور جوانان وزارت ورزش و جوانان
ه
آنچه واضح است اینکه تا به امروز بازتاب شبکه‌های مجازی همسریابی در ایران منفی بوده و هیچ گاه نتوانسته ازدواج پایدار را در جامعه ترویج کند و بیشتر به سمت ازدواج‌های موقت، ازدواج‌های سفید و آشنا کردن جوانان در یک فضای غیر شرعی گرایش داشته است که همه ما به شدت با این شیوه مخالف هستیم، مگر اینکه به قدری در فضای مجازی امنیت ایجاد شود که ما قادر به شناسایی متخلفان باشیم.
موضوعاتی در رابطه با شبکه‌های مجازی همسریابی مطرح شده است، گزارش‌های کارشناسی شده را هم تحلیل کردیم؛ با توجه به فضای نامناسب مجازی در ایران، نظارت غیر صحیح و عدم دسترسی مناسب به موضوعات پایش، بررسی‌ها نشان می دهد که تقربیا بیش از 90 درصد ازدواج‌های صورت گرفته در این سایت‌ها منجر به ازدواج های پایدار نمی‌شوند و بیشتر این سایت‌ها روابط نامناسب و خارج از شرع را ترویج می کنند که اصلا پسندیده و مورد قبول جامعه و خانواده‌ها نیست، ضمن اینکه در بسیاری از مواقع شبکه‌های مجازی همسریابی تبدیل به بنگاه‌های اقتصادی شده‌اند.
باید در نظر داشته باشیم که حتی بسیاری از کارشناسان این مراکز رسمی نبوده و تاییدیه ما و نظام روان شناسی کشور را ندارند و عملا تبدیل به یک آسیب اجتماعی شدند و فعالیت آنها را قبول نداریم و پیشنهاد ما جمع آوری این سایت‌ها است، هدف ما ترویج مراکز مشاوره است در ضمن اگر قرار است همسریابی شکل بگیرد باید در مراکز مشاوره ما و با حضور روان شناسان رسمی صورت بگیرد تا با مشاوره زوج‌ها در این مراکز زندگی پایداری را آغاز کنند. فعالان ازدواج فقط در چارچوب دفاتر مشاوره های وزارت ورزش و جوانان می توانند فعالیت کنند، در این صورت هم ما و هم سازمان نظام روان شناسی کشور از فعالیت آنها استقبال خواهیم کرد و مجوز فعالیت آنها هم از طریق این دفاتر صادر می شود. در عین حال این اقدامات از نظر ما نوعی کلاهبرداری هم هست، چراکه به جز آسیب‌های اجتماعی دیگر، برخی از این کانال‌ها و سایت‌ها برای ایجاد لینک ارتباطی مبالغی را از افراد دریافت می‌کنند.
پایشی از این موضوع انجام و نتیجه آن برای معاونت جوانان نیز ارسال شده بود که براساس آن تراکنش‌های مالی قابل توجهی در این فرآیند وجود دارد که طی آن کلاهبرداری انجام می‌شود و در عین حال حدود 100درصد این ارتباطات منجر به ارتباطات پایدار و روابط خانوادگی شرعی مدنظر ما نمی‌شود. در بهترین حالت این فرآیند روابط شرعی موقت را ایجاد می‌کند که نه‌تنها باعث استحکام خانواده‌ها نمی‌شود بلکه باعث از بین رفتن خانواده‌های سالم و مستحکم موجود نیز می‌شود.
آنچه واضح است اینکه تا به امروز بازتاب شبکه‌های مجازی همسریابی در ایران منفی بوده و هیچ گاه نتوانسته ازدواج پایدار را در جامعه ترویج کند و بیشتر به سمت ازدواج‌های موقت، ازدواج‌های سفید و آشنا کردن جوانان در یک فضای غیر شرعی گرایش داشته است که همه ما به شدت با این شیوه مخالف هستیم، مگر اینکه به قدری در فضای مجازی امنیت ایجاد شود که ما قادر به شناسایی متخلفان باشیم.
موضوعاتی در رابطه با شبکه‌های مجازی همسریابی مطرح شده است، گزارش‌های کارشناسی شده را هم تحلیل کردیم؛ با توجه به فضای نامناسب مجازی در ایران، نظارت غیر صحیح و عدم دسترسی مناسب به موضوعات پایش، بررسی‌ها نشان می دهد که تقربیا بیش از 90 درصد ازدواج‌های صورت گرفته در این سایت‌ها منجر به ازدواج های پایدار نمی‌شوند و بیشتر این سایت‌ها روابط نامناسب و خارج از شرع را ترویج می کنند که اصلا پسندیده و مورد قبول جامعه و خانواده‌ها نیست، ضمن اینکه در بسیاری از مواقع شبکه‌های مجازی همسریابی تبدیل به بنگاه‌های اقتصادی شده‌اند.
باید در نظر داشته باشیم که حتی بسیاری از کارشناسان این مراکز رسمی نبوده و تاییدیه ما و نظام روان شناسی کشور را ندارند و عملا تبدیل به یک آسیب اجتماعی شدند و فعالیت آنها را قبول نداریم و پیشنهاد ما جمع آوری این سایت‌ها است، هدف ما ترویج مراکز مشاوره است در ضمن اگر قرار است همسریابی شکل بگیرد باید در مراکز مشاوره ما و با حضور روان شناسان رسمی صورت بگیرد تا با مشاوره زوج‌ها در این مراکز زندگی پایداری را آغاز کنند. فعالان ازدواج فقط در چارچوب دفاتر مشاوره های وزارت ورزش و جوانان می توانند فعالیت کنند، در این صورت هم ما و هم سازمان نظام روان شناسی کشور از فعالیت آنها استقبال خواهیم کرد و مجوز فعالیت آنها هم از طریق این دفاتر صادر می شود. در عین حال این اقدامات از نظر ما نوعی کلاهبرداری هم هست، چراکه به جز آسیب‌های اجتماعی دیگر، برخی از این کانال‌ها و سایت‌ها برای ایجاد لینک ارتباطی مبالغی را از افراد دریافت می‌کنند.
پایشی از این موضوع انجام و نتیجه آن برای معاونت جوانان نیز ارسال شده بود که براساس آن تراکنش‌های مالی قابل توجهی در این فرآیند وجود دارد که طی آن کلاهبرداری انجام می‌شود و در عین حال حدود 100درصد این ارتباطات منجر به ارتباطات پایدار و روابط خانوادگی شرعی مدنظر ما نمی‌شود. در بهترین حالت این فرآیند روابط شرعی موقت را ایجاد می‌کند که نه‌تنها باعث استحکام خانواده‌ها نمی‌شود بلکه باعث از بین رفتن خانواده‌های سالم و مستحکم موجود نیز می‌شود.
