ادعای عجیب آرمان در جریان 360دقیقه بازجویی بازپرس جنایی:
غزاله زنده است!
رسیدگی به پرونده قتل غزاله توسط پسر جوان در شمال تهران، پس از توقف حكم قصاص دوباره آغاز شد. آرمان در جریان 360 دقیقه بازجویی و تحقیق مدعی شد غزاله به احتمال زیاد زنده است.
به گزارش خبرنگار جنایی جامجم، آرمان ۲۴ساله متهم است دوازدهم اسفند سال ۹۲ وقتی در برابر درخواست ازدواج از دختر ۱۸ ساله پاسخ منفی شنید، دختر جوان را در خانهشان به قتل رساند. او بعد از قتل با میله بارفیكس، جسد را داخل چمدانی قرار داد و در سطل زباله انداخت.
پس از دستگیری آرمان و اعتراف او به قتل، جستوجو برای یافتن جسد آغاز شد، اما هیچ ردی از جسد دختر جوان به دست نیامد. آرمان در دادگاه كیفری محاكمه و به قصاص محكوم شد كه این حكم درشعبه ۲۹ دیوان عالی كشور تایید شد. او در زندان رجایی شهر كرج بود و در مدت شش سال توانست مدرك مهندسی كامپیوتر بگیرد و در كنكور ارشد نیز در رشته مهندسی پزشكی دانشگاه تربیت مدرس پذیرفته شود و ادامه تحصیل دهد.
جوان متهم به قتل شش سال بعد از جنایت در روز یازدهم دی امسال قرار بود در زندان به دار مجازات آویخته شود كه دو نفراز قضات دادگاه كیفری استان تهران نامهای برای رئیس دادگستری استان تهران و سرپرست محاكم كیفری یك استان تهران نوشتند و اعلام كردند، چون جسد كشف نشده، تاریخ اعتبار دفترچه بیمه غزاله تمدید شده و درخواست مرخصی از دانشگاه او در سایت دانشگاه ثبت شده است، امكان دارد او زنده باشد و خواستار توقف حكم و تحقیقات بیشتر شدند.
این در حالی بود كه از سوی دیگر، تلاش واحد صلح و سازش دادسرای جنایی تهران نتیجه داد و خانواده غزاله مهلت یك ماهه به قاتل دخترشان دادند تا او محل كشف جسد را در این مدت به آنها بگوید.
رسیدگی دوباره به پرونده
بعداز توقف حكم اعدام آرمان، وی و وكیلش درخواست اعاده دادرسی دادند كه رسیدگی به این درخواست در دیوان عالی كشور آغاز شد. در تحقیقات بعدی معلوم شد فیسبوك مقتول خود به خود بسته شده، خانوادهاش مرخصی وی را در دانشگاه ثبت كردهاند و دفترچه بیمه مقتول هم قبلا برای تمدید داده شده كه بعد از مرگش تمدید شده بود. همچنین ردی از جسد دختر جوان به دست نیامد. بنابراین با دستورقضایی قرارشد دوباره از آرمان برای یافتن جسد غزاله تحقیقات بیشتری شود. جوان اعدامی طی چند روز گذشته دو بار از زندان رجایی شهر كرج به دادسرای جنایی تهران منتقل و در هر جلسه 180 دقیقه مورد تحقیقات قرار گرفت. آرمان در این دو جلسه گفتههای مشابهی را مطرح كرد و گفت: آن روز من به غزاله ضربهای با میله بارفیكس زدم و او بیهوش شد. گمان كردم فوت شده وجسد را در چمدان انداختم و به سمت سطل زباله بردم و آنجا انداختم و حتی ماجرای قتل را به دوستم گفتم و او را به محل انداختن چمدان بردم، اما جسد و چمدان میان زبالهها نبود. در این ماجرا همدستی نداشتم. گمان میكنم او بعد از ساعاتی به هوش آمده و آنجا را ترك كرده و به احتمال زیاد غزاله زنده است. با توجه به گفتههای وی، تصاویری كه او جسد را از خانه خارج و به سطل زباله انداخته بود بررسی و معلوم شد پسری 18 ساله با جثه كوچك از خانه تا محل رها كردن جسد كه 50 متر بوده را بهراحتی طی كرده است. در حالی كه غزاله دختری 50 كیلویی بوده است. یك نفر با جثهای كوچك بهراحتی نمیتوانسته جسد را انتقال دهد و احتمال دارد همدستی داشته باشد. از سوی دیگر، این احتمال وجود داشت چمدانی كه با خود حمل كرده خالی بوده یا وسایل كمی در آن بوده كه توانسته مسافتی طولانی را بهراحتی حمل كند و خسته نشود. همچنین این احتمال وجود دارد كه شبهنگام، جسد دختر جوان كه دوربینهای مداربسته در تاریكی شب نمیتوانستند تصاویر را ثبت كنند از محل جنایت منتقل شده باشد. با پایان یافتن تحقیقات در دادسرا و رفع ابهامات دیوان عالی كشور، پرونده برای تصمیمگیری به دیوان عالی كشور ارسال شد.
به گزارش خبرنگار جنایی جامجم، آرمان ۲۴ساله متهم است دوازدهم اسفند سال ۹۲ وقتی در برابر درخواست ازدواج از دختر ۱۸ ساله پاسخ منفی شنید، دختر جوان را در خانهشان به قتل رساند. او بعد از قتل با میله بارفیكس، جسد را داخل چمدانی قرار داد و در سطل زباله انداخت.
پس از دستگیری آرمان و اعتراف او به قتل، جستوجو برای یافتن جسد آغاز شد، اما هیچ ردی از جسد دختر جوان به دست نیامد. آرمان در دادگاه كیفری محاكمه و به قصاص محكوم شد كه این حكم درشعبه ۲۹ دیوان عالی كشور تایید شد. او در زندان رجایی شهر كرج بود و در مدت شش سال توانست مدرك مهندسی كامپیوتر بگیرد و در كنكور ارشد نیز در رشته مهندسی پزشكی دانشگاه تربیت مدرس پذیرفته شود و ادامه تحصیل دهد.
جوان متهم به قتل شش سال بعد از جنایت در روز یازدهم دی امسال قرار بود در زندان به دار مجازات آویخته شود كه دو نفراز قضات دادگاه كیفری استان تهران نامهای برای رئیس دادگستری استان تهران و سرپرست محاكم كیفری یك استان تهران نوشتند و اعلام كردند، چون جسد كشف نشده، تاریخ اعتبار دفترچه بیمه غزاله تمدید شده و درخواست مرخصی از دانشگاه او در سایت دانشگاه ثبت شده است، امكان دارد او زنده باشد و خواستار توقف حكم و تحقیقات بیشتر شدند.
این در حالی بود كه از سوی دیگر، تلاش واحد صلح و سازش دادسرای جنایی تهران نتیجه داد و خانواده غزاله مهلت یك ماهه به قاتل دخترشان دادند تا او محل كشف جسد را در این مدت به آنها بگوید.
رسیدگی دوباره به پرونده
بعداز توقف حكم اعدام آرمان، وی و وكیلش درخواست اعاده دادرسی دادند كه رسیدگی به این درخواست در دیوان عالی كشور آغاز شد. در تحقیقات بعدی معلوم شد فیسبوك مقتول خود به خود بسته شده، خانوادهاش مرخصی وی را در دانشگاه ثبت كردهاند و دفترچه بیمه مقتول هم قبلا برای تمدید داده شده كه بعد از مرگش تمدید شده بود. همچنین ردی از جسد دختر جوان به دست نیامد. بنابراین با دستورقضایی قرارشد دوباره از آرمان برای یافتن جسد غزاله تحقیقات بیشتری شود. جوان اعدامی طی چند روز گذشته دو بار از زندان رجایی شهر كرج به دادسرای جنایی تهران منتقل و در هر جلسه 180 دقیقه مورد تحقیقات قرار گرفت. آرمان در این دو جلسه گفتههای مشابهی را مطرح كرد و گفت: آن روز من به غزاله ضربهای با میله بارفیكس زدم و او بیهوش شد. گمان كردم فوت شده وجسد را در چمدان انداختم و به سمت سطل زباله بردم و آنجا انداختم و حتی ماجرای قتل را به دوستم گفتم و او را به محل انداختن چمدان بردم، اما جسد و چمدان میان زبالهها نبود. در این ماجرا همدستی نداشتم. گمان میكنم او بعد از ساعاتی به هوش آمده و آنجا را ترك كرده و به احتمال زیاد غزاله زنده است. با توجه به گفتههای وی، تصاویری كه او جسد را از خانه خارج و به سطل زباله انداخته بود بررسی و معلوم شد پسری 18 ساله با جثه كوچك از خانه تا محل رها كردن جسد كه 50 متر بوده را بهراحتی طی كرده است. در حالی كه غزاله دختری 50 كیلویی بوده است. یك نفر با جثهای كوچك بهراحتی نمیتوانسته جسد را انتقال دهد و احتمال دارد همدستی داشته باشد. از سوی دیگر، این احتمال وجود داشت چمدانی كه با خود حمل كرده خالی بوده یا وسایل كمی در آن بوده كه توانسته مسافتی طولانی را بهراحتی حمل كند و خسته نشود. همچنین این احتمال وجود دارد كه شبهنگام، جسد دختر جوان كه دوربینهای مداربسته در تاریكی شب نمیتوانستند تصاویر را ثبت كنند از محل جنایت منتقل شده باشد. با پایان یافتن تحقیقات در دادسرا و رفع ابهامات دیوان عالی كشور، پرونده برای تصمیمگیری به دیوان عالی كشور ارسال شد.