لاله صدیق، بانوی اولینهای اتومبیلرانی ایران در گفتوگو با جام جم
من و مادر، کرونا را شکست دادیم
روزگاری الگویی وجود نداشت برای امثال لاله صدیق. اما حالا بانوان زیادی هستند که برای نشستن پشتفرمان و شرکت در مسابقات اتومبیلرانی یک الگوی بزرگ دارند؛ یکی به اسم لاله صدیق. دختر اولینهای وزنهبرداری ایران. اولین بانویی که در مسابقات سرعت ایران پشت فرمان نشست و اولین بانویی که در رقابت با مردها برنده شد و روی سکوی قهرمانی ایستاد. لاله صدیق در دوران دبیرستان مسابقات زیادی را از روی سکوهای پیست تماشا کرد، تا اینکه روزی خودش تبدیل به نفر اول پیستهای سرعت ایران شد. لاله صدیق در 44سالگی، هنوز هم یکی از بهترین رانندههای ایران است و میگوید دوست دارم تا زمانی که فکر و شرایط فیزیکیاش اجازه میدهد ادامه دهد. شوماخر ایران که حالا رئیس کمیته آموزش فدراسیون اتومبیلرانی است و تنها کرسی بینالمللی ما را در فدراسیون جهانی در اختیار دارد، مهمان صفحه ورزشی روزنامه جامجم بود.
با توجه به ابتلای مادرم به ویروس کرونا سه ماه سخت را گذراندیم، اما حالا که مادرم بهبودی کامل حاصل کرده، من و دیگر اعضای خانواده میتوانیم نفسی به راحتی بکشیم. مادر در پی بیرون رفتن از منزل برای انجام امور روزمره حدود 10 روز قبل از عید این اتفاق برایش افتاد و بعد از چند روز با مراجعه به بیمارستان متوجه شدیم هر دو ریه او با ویروس کرونا درگیر شده است. مادرم حدود یک هفته در بیمارستان بود اما به دلیل حجم مراجعه کننده ها و خستگی کادر درمانی، من شخصا مسوولیت پرستاری از ایشان را در خانه برعهده گرفتم. خیلی شرایط سختی بود چون علاوه بر اینکه نگران سلامت مادر بودیم نگران سلامتی پدرم نیز بودیم. در واقع ما با یک حمله ناگهانی مواجه شدیم و ویروس کرونا مثل یک شبیخون کل خانواده را غافلگیر کرده بود.
شکست کرونا
خیلی ها از من پرسیدند نگران این نبودی که خودت هم مبتلا شوی؟ باید بگویم صددرصد این نگرانی با من و سایر اعضای خانواده بود. من پرستار مستقیم مادر بودم و سعی کردم تمام نکات پزشکی را رعایت کنم. خودم هم هر یک روز در میان تست کرونا می دادم. البته در آن ایام لباس های سرهمی کرونا را می پوشیدم که خیلی شبیه به لباس های اوورال مسابقه اتومبیلرانی است. با این حال حسی که هنگام پوشیدن این لباس داشتم تفاوت زیادی داشت با زمانی که لباس اتومبیلرانی می پوشیدم. من در این سه ماه استرس و نگرانی شدیدی را تجربه می کردم، اما حالا حوشحالیم از اینکه کرونا را شکست داده ایم.
اولین نفر بودم
فارغ از اینکه در کودکی عاشق سوار شدن بر ماشین برقیهای شهر بازی بودم، سابقه حضور من در اتومبیلرانی برمیگردد به 13 یا 14سالگی که با اصراری که داشتم، پدرم رانندگی با ماشین عریض و طویل بیوک را به من آموزش داد. در واقع با آن جثهریز، هم مجبور بودم روی بالش بنشینم و هم به سختی پاهایم را به پدال میرساندم. بعدها با گرفتن گواهینامه مهارت های من در رانندگی بیشتر شد تا اینکه به پیشنهاد دوستانم مراجعه کردم به کمیته اتومبیلرانی برای حضور در مسابقات سرعت. آن زمان هیچ دختری برای حضور در مسابقات سرعت اعلام آمادگی نکرده بود و من اولین نفر بودم. به همین خاطر موانعی هم حضور داشت و مخالفتهایی هم شد اما به همراه پدرم به یکی از مراجع تقلید مراجعه کردیم و با فتوای ایشان اجازه حضور در مسابقات را پیدا کردم.
رشته لاکچری
در حال حاضر برای خودروی مسابقهای، متوسط هزینه حضور در هر رقابت با توجه به استفاده از لاستیکها، لنتها و بنزین مخصوص چیزی در حدود 20 تا 30 میلیون تومان است؛ البته اگر خودروی شما دچار نقصفنی شود این هزینه هم به شکل سرسامآوری بالا میرود.
استقبال چشمگیر خانمها
معتقدم علاقهمندی و انگیزه بانوان برای یادگیری رشته اتومبیلرانی از آقایان بیشتر است که شاید دلیل اصلی آن نگاه عموم جامعه به رانندگی خانمها باشد. طی سالیان اخیر شاهد حضور پررنگ بانوان در کلاسهای آموزشی و رقابتهای رده همگانی یا آماتوری هستیم. این نشان میدهد ورودی خوبی داریم. البته به دلایل متعدد، ماندگاری خانمها در رشته اتومبیلرانی کوتاه است. به هر حال مشکلات عدیدهای بر سر راه وجود دارد؛ هم به دلیل عدم سازگاری این رشته با روحیات خانمها و هم به دلیل هزینهها و مخارج سنگین. در کل همه علاقهمندان اگر 16 سال تمام باشند میتوانند با دریافت کارت عضویت از فدراسیون یا هیات استانی، به رشته اتومبیلرانی ورود کنند. مقدمات کار هم این است که در دورههای آموزشی آماتوری، متوسطه و حرفهای قرار بگیرند. در واقع بعد از یک سال حضور در ردههای آماتوری و درخشش در مسابقات میتوانند به رده متوسطه بروند.
فیلم های پیشنهادی
در ابتدای حضورم در حرفه اتومبیلرانی فیلمهای اتومبیلرانی را خیلی دنبال میکردم. فیلمهای سینمایی که برای عموم مردم جذاب است سری فست اند فیورس هستند. آخرین فیلم ساخته شده در حوزه اتومبیلرانی هم فیلم فورد اند فراری بود که اتفاقاتش به واقعیت نزدیک بود و من از تماشای آن لذت بردم.
نشستن و وزن کم کردن!
در مسابقات فرمولا به علت فشاری که روی راننده است و نیروهای مخالف، کالری زیادی صرف میشود. البته خود من در آن سطح مسابقه نداشتم اما در مسابقات سطح پایینتر، در هر رقابت با توجه به تعداد دورهای مسابقه، دمای هوا، میزان آمادگی خودم و شدت رقابت، بین یک تا سه کیلوگرم از وزن بدنم کم میشد. در کل اتومبیلرانی هم مثل همه رشتهها، بدنسازی خاص خودش را دارد. در واقع بدون این تمرینات شما نمی توانید فشارهای ناشی از رانندگی در سرعت بالا را تحمل کنید.
بهترین رانندههای ایران
به نظر من در کلاسهای استاندارد شروین یگانه یکی از عنواندارترین رانندههاست. در کلاسهای آزاد و جیتی آقای محمد مهری یکی از بهترینهاست . آقای مسگرها هم در رالی از خوبها هستند. البته ما راننده خوب در ایران کم نداریم.
دوپینگ در اتومبیلرانی
در هر ورزشی دوپینگ وجود دارد و اتومبیلرانی هم از این قاعده مستثنا نیست. در اتومبیلرانی دو نوع دوپینگ وجود دارد یکی دوپینگ راننده و دیگری دوپینگ خودروی مسابقهای. گاهی رانندهها ماشین خود را دستکاری میکنند، گاهی هم با خوردن داروهای انرژیزا یا داروهایی که استرس را کاهش میدهد، خود را برای مسابقه آماده میکنند که البته هر دو نوع آن تخلف محسوب میشود. در این بین دوپینگ راننده از دوپینگ خودرو خطرناکتر است، چراکه برخی داروها سطح هوشیاری را پایین میآورد و این موضوع میتواند جان راننده را به خطر بیندازد.
سن خداحافظی
در مسابقات اتومبیلرانی سن و سال به آن شکل معنا ندارد. در همین کشورمان، در مسابقات سرعت آقای محترمی حضور دارد که بیش از 70 سال سن دارد. من هم طبیعتا دوست دارم تا زمانی که فکرم، فیزیکم و شرایطم اجازه میدهد در مسابقات شرکت کنم تا نسل رانندههای زن در ایران مثل نسل دایناسورها منقرض نشود.
زهرا نعمتی؛ از تیراندازی تا سرعت
فدراسیون جهانی اتومبیلرانی 4 سال پیش کمیتهای تاسیس کرد مختص افرادی که با معلولیتهای خاص یا کم توانیهای جسمی، علاقهمند به حضور در رشته اتومبیلرانی هستند. به طور مثال خانمی در انگلستان هست که با وجود معلولیت از ناحیه پا، حضور فعالی در مسابقات سرعت دارد و یکی از بهترین رانندههای انگلیس محسوب میشود. این کمیتهای که من یکی از اعضای آن هستم وظیفهاش حمایت از این افراد است. البته ما در ایران هنوز متقاضی رسمی نداریم اما خانم زهرا نعمتی به عنوان یکی از نخبههای ورزش ایران که قهرمانان دو دوره پارالمپیک هم هست علاقه زیادی به حضور در مسابقات اتومبیلرانی دارد و انشاا... بعد از فارغ شدن از تمرینات تیراندازی، حتما در خدمتش خواهیم بود.
تصادف بد
متاسفانه تصادف بد هم داشتم. یک روز در پیست آزادی در حال تمرین بودم که در اولین پیچ U شکل، سیستم ترمز از مدار خارج و واژگون شدم. این یک تراژدی تلخ بود برای من. چون هم خودم از ناحیه پا و گردن دچار آسیب شدید شدم و هم خودرویی که داشتم به شدت خسارت دید. در کل خاطرات تلخ من بیشتر بوده اما شیرینی ایستادن روی سکوی قهرمانی آنقدر عمیق است که روی همه دشواریها سایه میاندازد.
شوماخر ایران
الگوی داخلی من در اتومبیلرانی مرحوم سعید اعرابیان است، در واقع ایشان اولین استاد من به حساب میآید که در یک سانحه رانندگی در خارج از پیست جان خود را از دست داد. الگوی بینالمللیام معرف حضور علاقهمندان است چرا که خیلیها لقب مایکل شوماخر ایران را به من دادهاند. متاسفانه شوماخر هم در پیست اسکی دچار حادثه شد و خیلی غمانگیز با دنیای اتومبیلرانی خداحافظی کرد.
فیلم لاله، آماده اکران
من هیچ نقشی در فیلم لاله بازی نکردم. در حقیقت به من پیشنهاد شد که نقش خودم را خودم بازی کنم، اما واقعا هنری در زمینه هنرپیشگی ندارم وبازیگری از حوصله من خارج است. اساس فیلم لاله بر مبنای داستان زندگی من است اما تغییراتی هم در آن ایجاد کردند. آخرین سکانسهای این فیلم زمستان سال گذشته گرفته شد و قرار بود در ایام نوروز، به عنوان یکی از پنج فیلم برگزیده اکران شود اما کرونا باعث شد این اکران به تعویق بیفتد. فکر میکنم بزودی این فیلم روی پرده سینماها برود.
بالاترین سرعت؛ 287
بالاترین سرعتی که رفتم 287کیلومتر در ساعت بود. البته من این سرعت را خارج از کشور و در پیست اتومبیلرانی بحرین در مسابقات فرمولا BMW تجربه کردم و ماشینی هم که داشتم خیلی شبیه خودروهای فرمول یک بود. در خیابانهای تهران هم از مرز 230 عبور کردهام. البته این سرعت برای زمان جوانی و جاهلی ما بود.