بازیگر باشیم نه تیپساز
یادداشت: بیژن بنفشهخواه بازیگر
شاید خیلی از مخاطبان، بازیگران طنز را فقط در قالب طنز شناختهباشند ولی این بهمعنای آن نیست که بازیگران طنز نمیتوانند نقشهای غیرطنز بازی کنند.
اتفاقا به نظرم یکی از سختترین نوع بازیها، طنز است این که طوری بازی کنی خودت خندهات بگیرد، سخت نیست ولی اینکه مدام مراقب باشی طوری بازی کنی مخاطب را بخندانی، واقعا دشوار است.
یکی از پرمخاطبترین گونه سریالهای تلویزیون در تمام ادوار، آثار طنز بودهاست و بهواسطه همین سریالها بوده که در سالهای متمادی، چهرههایی مختلف وارد عرصه بازیگری در تلویزیون سپس سینما شدهاند.
بازیگری طنز شاید به اعتقاد برخی بیش از هر چیز به بداهه نیاز داشته باشد، ولی بداههپردازی فقط گوشهای از دنیای بازیگری است و این حرفه بیش از هر چیز به توانمندی در شخصیتسازی و گسترش کاراکتر نیاز دارد.
برخی گمان میکنند همین که چند تیپ طنز را ارائه میکنند یعنی بازیگری کردهاند و کم نیستند جوانان و نوجوانانی که به همین دلیل سراغ بازیگری میآیند، ولی بعد از مدتها تقلا به جایی نمیرسند چون حواسشان نیست اصلا بازیگری، به تیپسازی یا استندآپ ربطی ندارد.
البته که یک بازیگر توانا هم میتواند خیلی سریع تیپسازی کند و هم در استندآپ موفق باشد؛ ولی اینکه یک تیپساز خوب یا یک استندآپکمدین خوب باشیم، دلیلی بر بازیگر شدن نیست. حتما دیدهاید که در تلویزیون این سالها فراوان سریال طنز ساختهشده و روی آنتن رفته ولی سریالهایی که ماندنی باشند و در سالهای مختلف پخش شوند و خنده بگیرند، واقعا اندک هستند.
اینکه مخاطبان به امثال من لطف دارند و از سریالهایی مثل لیسانسهها، پژمان و ساختمان پزشکان به نیکی یاد میکنند، بهخاطر بداههپردازی نیست؛ بهخاطر داستانپردازی درست نویسندگان و نیز اجرای صحیح فیلمنامه و شخصیتپردازیهای درست است، وگرنه به تاسی از همین سریالها کم فیلم و سریال تولید نشده که اقبال چندانی را به دست نیاوردهاست.
سریالهای طنز خوب ارائه نمیشوند مگر آن که یک ایده جذاب پشت کار باشد و نویسندگانی توانا حضور داشتهباشند که این ایدهها را بهخوبی گسترش دهند و کارگردانانی باشند که با دکوپاژی دقیق، نماها را خلق کنند و بازیگرانی که با تامل به شخصیتسازی بپردازند.