از یک ماه پیش بسیاری از مدیران حوزه سلامت درباره ردیابی بیماران کرونایی گفتند؛ این که هر کسی به بیماری کرونا مبتلا شود، او را ردیابی می‌کنند و با همین شیوه است که می‌فهمند یک نفر که مبتلا به ویروس کروناست به کجا می‌رود، در خانه قرنطینه می‌شود یا در سطح شهر تردد می‌کند. از همان زمان هم برای کسانی که به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند و در سطح تردد می‌کنند هم جریمه تعیین کردند اما سیستم ردیابی در ایران چطور انجام می‌شود؟
 سیستم ردیابی بیماران مبتلا به کرونا ارتباط نزدیکی با سیستم شبکه بهداشت و درمان دارد؛ سیستم درمانی که در شهرها، استان‌ها و حتی روستاها به صورت الکترونیک وجود دارد. سیستمی که بسیاری از مردم آن را با عنوان سیستم سیب می‌شناسند. بسیاری از مردم درون این سامانه، پرونده پزشکی دارند و از وزارت بهداشت و درمان خدمات می‌گیرند. اگر کسی که احساس بیماری می‌کند به یکی از مراکز سلامت بهداشت و درمان مراجعه کند و در این مراکز تست کرونایش مثبت باشد، اطلاعات او در سیستم ثبت می‌شود. این بیمار اما در این مرحله، رها نمی‌شود. کسانی که با او زندگی می‌کنند، اعضای خانواده و نیز دوستانی که با او در ارتباط نزدیک هستند نیز ردیابی شده و وضعیتشان کنترل می‌شود. به این مراحل، اصطلاحا بخش ردیابی می‌گویند که از نظر کارشناسان، اگر پیمایش کنترلی برای بیماران مبتلا به کرونا انجام نمی‌گرفت، آمار مراجعه به بیمارستان‌ها بیشتر از آماری که روزانه اعلام می‌شود بود. هرچند آمار ردیابی بیماران در کشور به طور رسمی اعلام نشده‌است، اما با شبکه آنلاین بهداشت و درمان و غربالگری که انجام شده، بار مراجعه به بیمارستان‌ها کاهش پیدا کرده‌است.
 اما فقط در سامانه سیب نیست که مدیریت هوشمند به کار گرفته شده‌است، در بخش‌هایی از مدیریت حمل و نقل نیز، سامانه هوشمند به کار گرفته شده و نمونه آن، پیگیری فروش بلیت در سایت‌هاست، فروش اینترنتی بلیت اتوبوس، قطار و هواپیما که در ماه‌های گذشته نمره پروتکل‌های بهداشتی در آنها بسیار پایین بود و امروز به واسطه استفاده 60 درصدی از صندلی ها، پروتکل‌ها به میزان قابل قبولی اجرایی می‌شود. البته پروتکل‌های بهداشتی در مترو و اتوبوس بی‌آرتی هنوز به درستی رعایت نمی‌شود. کشور هنوز با کمبود تعداد اتوبوس و واگن دست و پنجه نرم می‌کند؛ مشکلی که به خاطر محدودیت در زیرساخت‌های شهری حمل و نقل عمومی به وجود آمده‌است. شاید به‌خاطر همین است که محدودیت‌های ساعتی برای اتوبوس‌ها و مترو اعمال شده؛ محدودیتی که البته باعث شلوغی بیشتر مترو و اتوبوس‌ها و نیز انتشار بیشتر ویروس شده‌است.