ما یك مصاحبهایم در 2 روزنامه
خبرفروشی، گفتوگو فروشی و ... اتفاق تازهای نیست. یعنی خبرنگارانی كه به صورت مستقر با رسانهها همكاری ندارند، خبرهای دست اول خود را به رسانهها میفروشند و خب از این مسیر امرار معاش میكنند. اما اینكه یك خبرنگار یك گفتوگو حتی با یك لید و تیتر را به دو رسانه بفروشد از عجایب این حرفه است.
حتما میپرسید مگر این اتفاق شدنی است؟ اینجا میخواهیم نشانتان دهیم كه این اتفاق شدنی است، یعنی روز یكشنبه (15 دی) دو روزنامه اآرمان امروزب و اایرانب یك گفتوگو را بدون ذرهای تفاوت با صادق خرازی منتشر كردند. گفتوگویی كه فرد گفتوگوكننده آن هم یك نفر است. حتی روزنامهها هم تلاش زیادی برای تغییر تیتر نكردند و تنها در یكی دو كلمه با هم تفاوت داشتند، در غیر این صورت پیام تیتر هر دو روزنامه یكسان است. در مروری كه بر این گفتوگو داشتیم، تعداد كلمات آنها هم یكسان بود و هرگونه گمان مثبت را درباره این گفتوگو از بین برد و راه مثبتاندیشی را مسدود كرد.
تنها احتمالی كه باید درباره این گفتوگو مطرح كرد این است كه خبرنگاری گفتوگویش را برای روزنامه اول ارسال كرده، اما آنها یا جواب نداده یا رد كردهاند و او گفتوگو را به روزنامه دوم ارسال كرده، ولی روزنامه اول بدون اطلاع فرد مصاحبهكننده، گفتوگوی او را در صفحه خود منتشر كرده، ولی اینكه هر دو مصاحبه در یك روز منتشر شده نیز خود از عجایب این حرفه است كه احتمالی كه مطرح شد را تاحدودی خنثی میكند. بهنظر میرسد این اتفاق كه هر رسانهای دست برتر را در مطالب اختصاصی، اعم از گفتوگو یا گزارش در میان رسانههای دیگر دارد با این رفتارها در حال بیمعنا شدن است.