کرونا که آمد، اولین کسانی که مقابلش ایستادند، پزشکان و پرستاران بودند، دست تنها بدون هیچ دارو و محافظی در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی صف کشیدند مقابل ویروسی بسیار قدرتمند و هوشمند و دست به کار شدند تا ما را از دست کووید - 19 نجات دهند. همان اول ما متوجه این ایثار و فداکاری‌شان شدیم و هر کسی بنا به سلیقه، دانش و بضاعت خود شروع کرد از کادر درمان حمایت کردن و به آنها روحیه دادن و ثابت کردند که ما می‌دانیم شما چه کار می‌کنید و می‌دانیم  نفس‌مان به نفس شما، علم‌ و دانش‌تان و میزان بردباری‌تان بستگی دارد. فداکاری کادر درمان آن‌قدر عمیق و همه‌جانبه بود که آنها شدند همان فرشته‌های سفید‌پوشی که همه در ذهن داریم و باورمان این است همیشه و در همه حال از ما مراقبت می‌کنند. زمان گذشت و بحران کرونا به مرور فروکش کرد و ما کم‌کم یاد گرفتیم با این ویروس هوشمند چگونه کنار بیاییم و تا جایی که می‌توانیم نگذاریم از هوش فوق‌العاده‌اش زیادی علیه ما استفاده کند. ما هر چه آگاه‌تر شدیم، کادر درمان که مثل روز اول هنوز در صف اول مقابله با کروناست به حاشیه رفت و از ذهن‌مان دور شد و راستش را بخواهید الان دیگر کاملا در سایه روزمر‌گی‌ها قرار گرفته‌اند. ما بی‌مرام‌تر از گذشته شده‌ایم و دیگر حتی تلاش نمی‌کنیم با حرکتی هرچند کوچک آنها را خوشحال کرده و یادآوری کنیم که به یادشان هستیم. این فراموشی خاصیت بشر است که البته کاش نبود. اما در این میان سیداحسان باقری، عکاس بهتر از ما عمل کرده و هنوز یادش هست که کادر درمان برای ما چه کرده و می‌کند. او دست به کار شده و عکسی طراحی کرده و به ثبت رسانده که ادای دینی است به کادر درمان و این که امروزی‌ها و نسل آینده با دیدن این عکس به یاد خواهند آورد که کادر درمان در روزگار کرونا پلی شد تا ما را به سلامت به روزهای زندگی برساند.
باقری برای عکس خود نام «فرصت بحران» را انتخاب کرده‌است. عکسی که چند روز قبل در اینستاگرامش به اشتراک گذاشت و بازخوردهای زیادی گرفت و هر که عکس را دید به او دستمریزاد گفت و این که چه خوب همه تلاش کادر درمان در این ماه‌ها را به نمایش گذاشته است.
فرصت بحران از ایده تا اجرا
 باقری درباره ایده و اجرای این عکس گفت: این‌گونه عکس‌ها که براساس یک ایده طراحی شده و به ثبت می‌رسد، مستند نیست و در دنیای عکاسی به آن می‌گویند: استیج فتوگرافی (عکاسی صحنه‌آرایی شده). این مدل از عکاسی که در دنیا پیشرفت زیادی داشته در ایران کم مورد استقبال عکاسان قرار گرفته، شاید به دلیل کار و هزینه زیادی که لازم دارد. من قبل این عکس، دو عکس دیگر را با همین شیوه تهیه کردم؛ عکس‌های داستان یک پرچم و عصر انتظار که هر دو روی بیلبورد بزرگ میدان ولیعصر به نمایش درآمد. ایده عکس فرصت بحران هم مدت‌ها بود که در ذهنم بود. همه ما می‌دانیم تلاش کادر درمان برای عبور مردم از بحران کرونا در حد جنگیدن برای حفظ مردم بوده و هست. در جنگ دشمن دیده می‌شود و تجهیزاتش به چشم می‌آید اما در جنگ با کرونا همه چیز پنهان بود اما کادر درمان با تمام وجود با آن مبارزه کرد و می‌کند. همیشه دوست داشتم برای ادای دین به کادر درمان برایشان کاری بکنم و اثری بسازم که قدردانی ما را به آنها نشان دهد. وقتی ایده فرصت بحران کامل شد آن را به وزارت بهداشت ارائه کردم و خوشبختانه مورد توجه قرار گرفت و هزینه تولید این عکس پرداخت شد و توانستم آن را اجرایی کنم. این‌گونه عکس‌ها شبیه پلان‌های سینمایی طراحی می‌شود، یعنی هم به لوازم صحنه و دکور نیاز است و هم به بازیگر و هم به کارگردان که در واقع عکاس کار است. پیش‌تولید حدود یک‌ماه طول کشید و صد نفر در ساخت این پروژه همکاری کردند و 53 نفر هم بازیگران بودند که لباس سفید و مخصوصی که نماد کادر درمان برای مبارزه با کروناست را به تن داشتند و کنار هم ایستادند تا پلی را شکل دهند که باعث می‌شود دیگر انسان‌ها به سلامت از روی آن عبور کنند.
عکسی برای امید
باقری درباره طراحی شخصیت‌هایی که از روی این پل انسانی عبور می‌کنند، می‌گوید: کرونا بدون رودربایستی به همه آدم‌ها فارغ از جنسیت و سن و بقیه شاخصه‌های اجتماعی حمله می‌کند. زن، مرد، بچه، بزرگسال و ... در طراحی شخصیت‌ها همه اینها در نظر گرفته شد. پسربچه‌ای که بادکنک‌های رنگی در دست دارد به رنگ‌های سبز و سفید و قرمز و نماد پرچم ایران است. دختربچه‌ای که به سمت پایین پل خم شده هم نماد بچه‌هایی است که از سوی کادر درمان بهبود یافتند و به زندگی برگشتند و هم نماد خم‌شدن و تشکر از کادر درمان است. بقیه هم هرکدام نماد بخشی از جامعه هستند. عکس سفید و روشن است به این دلیل که می‌خواستم بارقه‌ای از امید در آن باشد. ما دوره سختی را پشت‌سرگذاشته‌ایم. تعداد زیادی از هموطنان خود را از دست دادیم که برخی از آنها از نزدیکان‌مان بودند. شاید برخی بگویند جای عکس درگذشتگان در این عکس خالی است اما راستش نمی‌خواستم عکس تلخ و سیاه باشد. بیشتر تمایل داشتم این عکس امید و شادی را در کادر درمان زنده کند و به آنها یادآور شود که می‌دانیم برای سلامت ما جان‌شان را کف دست گذاشتند. هنوز مشخص نیست  وزارت بهداشت این عکس را چطور منتشر خواهد کرد و در معرض دید عموم خواهد گذاشت اما به نظرم می‌تواند در بیلبورد بزرگ میدان‌ولیعصر(عج) قرار گیرد و در تمام شهرهای ایران روی بیلبوردهایی منتشر شود که فقط مختص تهران نباشد. می‌توان از آن پوستر چاپ کرد یا در سایزهای مختلف چاپ شده و قاب گرفته شود و به کادر درمان و خانواده شهدای سلامت اهدا شود.




کرونا؛ دفاع مقدس زنان
باقری درباره انتخاب نام فرصت بحران گفت: شهید سردار سلیمانی جمله‌ای بسیار کاربردی دارند ایشان گفته‌اند: «یکی از نکات اصلی در مواقع بحران این است که بتوانیم از آن بحران حداکثر بهره‌وری مثبت را داشته باشیم.» زمانی که ایده این عکس به ذهنم رسید مدام به این جمله سردار فکر می‌کردم که کرونا آمد و ما را با بحران روبه‌رو کرد اما در دل همین بحران بود که خیلی چیزها یاد گرفتیم و ظرفیت‌های مغفول زیادی را کشف کردیم. از همه مهم‌تر فهمیدم که پزشکان و پرستاران و بقیه کادر درمان، از راننده آمبولانس گرفته تا کسی که در آشپزخانه بیمارستان مشغول کار است یا داروسازان و بقیه چقدر توانمندند و چقدر ازخودگذشته. این بحران به ما یاد داد به کادر درمان احترام بگذاریم. معتقدم بحران کرونا دفاع مقدس زنان ایران بود. بیشتر کادر درمان را زنان تشکیل می‌دهند و زنان بودند که تا به امروز از ما در مقابل کرونا مراقبت کرده و می‌کنند. زنان در این دوره کارشان بیشتر شد. مادرانی که فرزند دانش‌آموز دارند دوره سختی را پشت‌سر می‌گذارند. مادران مسؤولیت‌شان بیشتر از گذشته شد. زنانی که مسؤولیت‌های کلیدی دارند هم در این دوره درخشیدند و نشان دادند توانمندی‌های زیادی دارند. امیدوارم عکس فرصت بحران ادای دینی باشد به کادر درمان و همه کسانی که در این دوره ایستادگی کردند و نشان دادند که بحران‌ها می‌تواند به فرصت‌‌های درخشان تبدیل شود.