خانواده فاطمیون را دریابید

خانواده فاطمیون را دریابید


مظلومیت، پررنگ‌ترین نشانی است که در صحبت با خانواده شهدای مدافع‌حرم لشکر فاطمیون به چشم می‌خورد.
 کسانی که رشادت‌های اعضای خانواده آنها در جبهه‌های مبارزه با تکفیری‌ها به‌خصوص داعشی‌ها، آنقدر عظیم و چشمگیر است که باید قدرشان را بدانیم؛ آنقدر که بدانند ایران همیشه در کنار خانواده‌های شهدای فاطمیون هست.
برای همین است که سردار عبدالفتاح اهوازیان، مشاوره فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران در مراسم بزرگداشت حادثه مدرسه سیدالشهداء(ع) افغانستان و یادواره شهدای تیپ فاطمیون در سپاه سیدالشهداء(ع) استان تهران از رشادت‌های شهدای فاطمیون و توجه به خانواده به آنها گفت.
او درباره این شهدا تاکید کرد: «خانواده شهدای فاطمیون بدانند که ما همیشه در کنارشان هستیم و یک تار موی آنها را با تمام دنیا عوض نخواهیم کرد چرا که شهدای‌شان با تمام وجود جلوی تکفیری‌ها ایستادند و با مظلومیت
 شهید‌شدند.»
وی با اشاره به منش و رفتار این جوانان و تربیت خانوادگی آنها گفت: «داعشی‌های ظالم و ملعون از شهدای فاطمیون می‌خواستند که بگویند ما به خاطر پول و حمایت مالی از خانواده به این جنگ آمده‌ایم اما شهدای فاطمیون هیچ‌گاه راضی نشدند که این حرف‌ها را به زبان بیاورند؛ این شهدا با جدیت و تا پای جان خود به دفاع از اسلام می‌پرداختند.»
واقعیت همین است؛ اینکه تا امروز همه مدافعان حرم لشکر فاطمیون کلامی به جز نام حضرت‌زینب(س) برای علت آمدن به جنگ بر زبان نیاوردند؛ موضوعی که نشان از رشادت‌های بی‌نهایت این جوانان دارد. کسانی که هیچگاه پشت اسلام را خالی نکردند.
اما برای حمایت از خانواده‌ای که چنین جوانانی را تربیت کرده چه کاری انجام شده است؟
در این میان یکی از وعده‌هایی که به خانواده این شهدا داده شده بود، اعطای تابعیت کشور بود؛ اتفاقی که می‌تواند برخی از مشکلات زندگی خانواده این شهدا را حل کند.
وعده‌ای که برخی از آنها انجام‌شده و روند اداری برخی دیگر از خانواده‌ها در حال انجام است. آنقدر که به گفته یکی از مسوولان لشکر فاطمیون تقریبا موضوع تابعیت نصف خانواده شهدای فاطمیون حل شده و این‌طور که معلوم است رفع مشکل اقامت هر خانواده حدودا چهار ماه زمان لازم دارد و جای هیچ نگرانی برای این خانواده‌ها از این جهت
وجود ندارد.
موضوعی که امیدواریم نه‌تنها به‌سادگی و در اسرع‌وقت برای خانواده این شهدا انجام شود بلکه این اقدام، تنها رسیدگی به این خانواده‌ها نباشد؛ خانواده‌هایی که در غربت و تنهایی، فرزند و برادر و همسر خودشان را از دست داده‌اند و طبیعتا به حمایت‌هایی روحی و معنوی بیشتر از همیشه نیاز دارند.