همان آدم‌های قبلی
آدم‌ها با توجه به دوره و زمانه خود سبک زندگی‌شان را عوض می‌کنند. به خصوص اگر شغل و کار و کاسبی‌شان طوری باشد که دخل مستقیم به شرایط حاکم بر زمانه باشد، وقتی اصطلاحا دوره و زمانه عوض شد، آنها هم راه کسب روزی‌شان را عوض می‌کنند و به تبع آن سبک زندگی و خلق و خو و رفتارشان هم عوض می‌شود. چه سیاستمداران بازنشسته‌ای که در دوره‌ای اهل کرسی حکومت بودند و در دوره‌ای دیگر یا خانه‌نشین شده‌اند یا جبهه و جناح‌شان را تغییر داده‌اند چه تعمیرکارهایی که دیگر دوره استفاده از لوازمی که تعمیرشان می‌کردند گذشته و حالا یا گوشه‌ای با خاطرات خودشان سرگرمند یا مسیر چند ده سال رفته زندگی‌شان را تغییر داده‌اند.
نام قدیم بابلسر، مشهدسر بود. حالا برخی می‌گویند به خاطر همین شهر مشهد خودمان اسمش را گذاشته بودند مشهدسر. عده‌ای دیگر هم می‌گویند وجه تسمیه مشهدسر به دلیل مشهد، امامزاده معروف این شهر بوده است. همان امامزاده‌ای که ناصرالدین‌شاه قاجار در بازدید از آن نوشت: «بنای این گنبد خیلی قدیم است. چهار پنج در بزرگ و کوچک که از حیث نجاری و منبت‌کاری کمال امتیاز را داشت دیده شد.» برخی دیگر هم می‌گویند اصلا مشهدسر نبوده و مشهدسبز بوده. به معنی محل شهادت آن امامزاده که از قضا سرسبز هم است. هر چه باشد، از وقتی نام این منطقه مشهدسبز بود تا حالا که بابلسر است، مردم این شهر شغل‌های مختلفی را برای خودشان داشته‌اند و به تبع شغل‌های مختلف‌شان، سبک زندگی‌های مختلفی هم عوض کرده‌اند. در دورانی که این شهر بندر تجاری بین ایران و روسیه بود، بسیاری از مردم به کار تجارت و دلالی مشغول بودند. وقتی سفرهای پستی از باکو به این شهر انجام می‌شد، عده دیگری از مردم شغل‌شان را مرتبط با این مسیر بین‌المللی انتخاب کرده بودند که نان‌شان چرب‌تر باشد، تمام‌شان هم حالا فقط خاطره‌ای دور از خود در خاک این منطقه به جا گذاشته‌اند و جزئی از خاک شده‌اند. ماهیگیران اما همیشه ماهیگیر بوده‌اند. اصلا کسانی که روزی‌شان را از دریا می‌گیرند دنیایشان متفاوت است و به معنی واقعی کلمه، «روزی» را درک کرده‌اند. پای صحبت‌شان که بنشینی می‌فهمی وقتی به دریا می‌زنند کاملا توکل‌شان به کسی است که قرار است روزی سفره‌شان را برساند و اصلا نمی‌دانند قرار است امروز چقدر کاسب شوند. وقتی هم که هیچ چیز برایشان نمی‌ماند باز هم چشم امیدشان به کرم صاحب دریاست و سفره‌شان خالی نمی‌ماند. مردمی که طی صدها سال با حضور حکومت‌های مختلف و گذر دوره‌های مختلف زمانی همچنان ماهیگیر باقی مانده‌اند. به همین دلیل شکل‌های سنتی ماهیگیری که صدها سال پیش شکل گرفته، هنوز که هنوز است در بابلسر رواج دارد. «چپی زنی» یک شیوه سنتی ماهیگیری در تالاب و برکه است که طی آن صیادان با ابزار خاص و شیوه‌های خاص صید ماهی در برکه که با توجه به نوع ماهی و موقعیت برکه طرح‌ریزی شده است، روزی‌شان را به دست می‌آورند با همان سر و شکل قدیمی.
نام قدیم بابلسر، مشهدسر بود. حالا برخی می‌گویند به خاطر همین شهر مشهد خودمان اسمش را گذاشته بودند مشهدسر. عده‌ای دیگر هم می‌گویند وجه تسمیه مشهدسر به دلیل مشهد، امامزاده معروف این شهر بوده است. همان امامزاده‌ای که ناصرالدین‌شاه قاجار در بازدید از آن نوشت: «بنای این گنبد خیلی قدیم است. چهار پنج در بزرگ و کوچک که از حیث نجاری و منبت‌کاری کمال امتیاز را داشت دیده شد.» برخی دیگر هم می‌گویند اصلا مشهدسر نبوده و مشهدسبز بوده. به معنی محل شهادت آن امامزاده که از قضا سرسبز هم است. هر چه باشد، از وقتی نام این منطقه مشهدسبز بود تا حالا که بابلسر است، مردم این شهر شغل‌های مختلفی را برای خودشان داشته‌اند و به تبع شغل‌های مختلف‌شان، سبک زندگی‌های مختلفی هم عوض کرده‌اند. در دورانی که این شهر بندر تجاری بین ایران و روسیه بود، بسیاری از مردم به کار تجارت و دلالی مشغول بودند. وقتی سفرهای پستی از باکو به این شهر انجام می‌شد، عده دیگری از مردم شغل‌شان را مرتبط با این مسیر بین‌المللی انتخاب کرده بودند که نان‌شان چرب‌تر باشد، تمام‌شان هم حالا فقط خاطره‌ای دور از خود در خاک این منطقه به جا گذاشته‌اند و جزئی از خاک شده‌اند. ماهیگیران اما همیشه ماهیگیر بوده‌اند. اصلا کسانی که روزی‌شان را از دریا می‌گیرند دنیایشان متفاوت است و به معنی واقعی کلمه، «روزی» را درک کرده‌اند. پای صحبت‌شان که بنشینی می‌فهمی وقتی به دریا می‌زنند کاملا توکل‌شان به کسی است که قرار است روزی سفره‌شان را برساند و اصلا نمی‌دانند قرار است امروز چقدر کاسب شوند. وقتی هم که هیچ چیز برایشان نمی‌ماند باز هم چشم امیدشان به کرم صاحب دریاست و سفره‌شان خالی نمی‌ماند. مردمی که طی صدها سال با حضور حکومت‌های مختلف و گذر دوره‌های مختلف زمانی همچنان ماهیگیر باقی مانده‌اند. به همین دلیل شکل‌های سنتی ماهیگیری که صدها سال پیش شکل گرفته، هنوز که هنوز است در بابلسر رواج دارد. «چپی زنی» یک شیوه سنتی ماهیگیری در تالاب و برکه است که طی آن صیادان با ابزار خاص و شیوه‌های خاص صید ماهی در برکه که با توجه به نوع ماهی و موقعیت برکه طرح‌ریزی شده است، روزی‌شان را به دست می‌آورند با همان سر و شکل قدیمی.
ضمیمه چار دیواری
تیتر خبرها
