دوشنبه 24 دی 97، هواپیمای بوئینگ 707 متعلق به ارتش جمهوری اسلامی ایران با فرود بر روی باند پروازی فرودگاه نظامی فتح واقع در جنوب شهر کرج باعث شد پرونده حوادث هوانوردی سال 97 ایران متأسفانه همچنان مفتوح باقی بماند.
هواپیمای باری که به‌منظور تنظیم بازار، محموله سنگین گوشت قرمز را از کشور قرقیزستان به ایران منتقل می‌کرد، با فرودآمدن روی یک باند پرواز کوتاه و ناتوانی در کنترل سرعت، از انتهای باند خارج و وارد یک شهرک ویلایی مسکونی شد. در این حادثه همه 15 سرنشین به جز مهندس پرواز، جان خود را از دست دادند و به درجه رفیع شهادت نائل شدند.
فرودگاه فتح، همان فرودگاهی است که اواخر آبان سال جاری، حادثه دیگری نیز در آن در حال رخ دادن بود. حادثه‌ای که در صورت وقوع احتمالی می‌توانست ابعاد گسترده‌تری از تلفات جانی در بر داشته باشد. هواپیمای ام‌دی یکی از شرکت‌های هواپیمایی داخلی که از مشهد مقدس به سمت فرودگاه کرج در پرواز بود، با تشخیص اشتباه باند فرودگاه فتح به جای فرودگاه پیام کرج، اقدام به آماده‌کردن هواپیما برای فرود می‌کنند که خوشبختانه خلبانان پرواز با رسیدن به فاصله بسیار کمی از باند، به این خطا پی برده و از بروز حادثه احتمالی جلوگیری می‌کنند. این پرواز به سلامت در فرودگاه مقصد به زمین نشست و سازمان هواپیمایی کشوری مسؤولیت بررسی این حادثه جدی را به عهده گرفت.
سرعت شایعات بیشتر از خبر!
شاید بتوان از سرعت زیاد شایعه‌پراکنی به عنوان یکی از اصلی‌ترین و بزرگ‌ترین مشکلات شبکه‌های اجتماعی نام برد. زمانی که سازمان‌های مربوطه با سراسیمگی به نشر اخبار ناصحیح در رسانه‌های عمومی اقدام می‌کنند، می‌توان انتظار داشت صاحبان کانال‌های فعال در شبکه‌های اجتماعی نیز صرفا در جهت جذب مخاطب به انتشار شایعات دست بزنند.
در این ستون  فقط به پاسخگویی در مورد شایعات پیرامون مسائل فنی پرواز بسنده کرده و امیدوارم این مشکل اجتماعی از جانب مراکز مرتبط، واکاوی و درمان شود. از جمله شایعاتی که پس از بروز سانحه در فضای مجازی مطرح شد این بود که «به علت دید کم و نبود دستگاه‌های کمک ناوبری مناسب، خلبان هواپیما، پایگاه هوانیروز سپاه پاسداران در کرج به نام فتح را با فرودگاه پیام اشتباه گرفته و اقدام به فرود کرده است.»
این در حالی است که در زمان وقوع این سانحه، توده هوای ناپایدار قابل توجهی در محدوده پرواز نبوده و دید کافی برای انجام طرح‌های تقرب فرودگاه پیام وجود داشته است. 
دستگاه‌های کمک ناوبری زمینی نصب شده در فرودگاه پیام نیز همگی عملیاتی بوده و این سانحه به دلیل نقص در سیستم‌های زمینی رخ نداده است.
 نزدیکی حدود 20 کیلومتری باندهای پرواز دو فرودگاه پیام و فتح می‌تواند فرضیه فرود به‌دلیل شرایط اضطراری را از بین ببرد، زیرا هواپیما فرصت کافی برای رسیدن به مقصد خود را می‌توانسته داشته باشد.
البته کاملا بدیهی است تا زمان انتشار گزارش نهایی از جانب مسؤولان بررسی سوانح ارتش جمهوری اسلامی ایران، اظهار نظر درباره همه موارد فنی و بحث در مورد علل وقوع سانحه فقط می‌تواند در حد فرضیه باقی بماند.
به احترام تمامی شهدای این پرواز که در حین انجام مأموریت مردم‌یاری به این مقام والا دست یافتند، تمام قد ایستاده و برای شادی روح پاکشان از خداوند منان طلب آمرزش می‌کنم.