بوش و اوباما زمینهساز جنگهای بیپایان
ماده 8 قانوناساسی آمریکا، اعلام جنگ را در زمره اختیارات کنگره قرار دادهاست اما این بخش صرفا به یک امر تشریفاتی تبدیل شده و روسای جمهور معمولا به عنوان یک موضوع بروکراتیک به آن مینگرند.طبقه حاکم ایالاتمتحده میدانند اقدامات آنها در حمله به کشورهای مختلف، غیرقانونی است اما به هیچوجه اهمیتی نمیدهند. بسیاری فراموش کردهاند
اوباما نه تنها بدون تایید کنگره، ایالات متحده را درگیر جنگ ویرانگر برای تغییر رژیم در لیبی کرد بلکه بسیار بدتر از آن، حتی پس از رأی دادن مجلس نمایندگان علیه جنگ در لیبی، به ارائه مجوز استفاده از زور در لیبی ادامه داد. اوباما رای مجلس را نادیده گرفت و به عنوان بخشی از مأموریت ناتو، سربازان آمریکایی را در لیبی نگه داشت و ادعا کرد مجوز ناتو و سازمانملل متحد این اختیار را به او میدهد که به جنگ در لیبی ادامه دهد. این در حالی است که مجوز سازمان ملل - حتی اگر بتواند به نوعی جایگزین قانوناساسی ایالات متحده شود - فقط اجازه استفاده از نیروی نظامی برای محافظت از غیرنظامیان را میدهد نه سرنگونی دولت یک کشور.زمانی که اختیارات رئیسجمهور در خصوص استفاده از فرمان اجرایی به تصویب رسید مشخص بود این مصوبات به اقتدارگرایی و بیقانونی خواهد انجامید؛ چراکه رئیسجمهور حق دارد طبق ماده دوم این قانون، بدون در نظر گرفتن قوانین کنگره یا سایر مصوبات دادگاهها، هر کاری که میخواهد حتی جاسوسی از شهروندان آمریکایی را انجام دهد.
جالب اینجاست اوباما و جورج بوش در دوره ریاستجمهوری ترامپ، ژست مدافعان نجیب قانون را به خود میگرفتند و این در حالی بود که زمینه حضور آمریکا در جنگهای دائمی و غیرقانونی از دوره ریاستجمهوری خود آنها فراهم شد.
چرا آمریکا، عراق و سوریه را ترک نمیکند
در اینجا باید این سوال اصلی و ساده را مطرح کرد چرا ایالات متحده به حضور نظامی خود در عراق و سوریه ادامه میدهد؟ و هزینههای هنگفتی که برای استقرار نیروهای آمریکایی در این دو کشور میشود چه مزیتی میتواند برای شهروندان آمریکایی داشتهباشد؟
پاسخ این است که اگرچه شهروندان عادی آمریکایی فقط از این جنگها رنج میبرند اما قطعا بخشهایی از جامعه آمریکا وجود دارند که از مزایای جنگ بهرهمند میشوند. شرکتهای اسلحهسازی از جمله ریتون که یکی از بزرگترین تولیدکنندگان اسلحه در آمریکاست و لوید آستین که پیش از به عهده گرفتن وزارت دفاع در دولت بایدن یکی از اعضای هیاتمدیره آن بود، برای سودآوری خود به اعزام مداوم نیروها و جنگ دائمی نیاز دارند. براساس گزارش نیویورکتایمز، لوید آستین، وزیر دفاع و مارک میلی، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا پیش از حملات اخیر در عراق و سوریه، بایدن را در مورد گزینههای حمله مطلع کردهبودند و بایدن حمله به سه هدف را تأیید کرد. بنابراین همکاران ژنرال آستین در هیات مدیره ریتون و همچنین همکارانش در هیات مدیره جنرال داینامیکس و بوئینگ مطمئنا از این حمله هیجان زده شدهاند.در واقع، هر کسی که در جنگ بیپایان در خاورمیانه سرمایهگذاری کردهاست - از جمله کل جامعه اطلاعاتی ایالات متحده و صنعت اسلحهسازی این کشور- باید از این حملات هیجانزده شوند.
هر بار که ایالات متحده در عراق یا سوریه، عملیاتی انجام میدهد باعث تلافی آنها میشود و همین مساله به نوبه خود دلیل خوبی برای آمریکاست که بتواند به حضور خود در این کشورها ادامه دهد و با حملات دوباره، اطمینان حاصل کند که این چرخه هرگز پایان نخواهدیافت.این همان جنگ بیپایان است؛ جنگی که هرگز برای خاتمه یافتن طراحی نشده است و صرفا به دنبال بهانهها و توجیهاتی است که بتواند ادامه یابد.
اما آنچه جای تردید ندارد این است که این جنگ غیرقانونی در خاورمیانه، چیزی جز ضرر برای شهروندان آمریکایی ندارد. در حالی که شهروندان عادی آمریکایی بدون داشتن دو یا سه شغل، نمیتوانند از استانداردهای حداقلی و پایدار در زندگی خود برخوردار باشند و بسیاری از آنها به دلیل مشکلات مالی قادر به تشکیل خانواده نیستند، ایالات متحده همچنان به هزینههای سرسامآور در حوزه نظامی ادامه میدهد و بودجه نظامی این کشور بیشتر از مجموع بودجه نظامی 13کشوری است که در رتبههای بعد از آمریکا به لحاظ هزینهکرد نظامی قرار دارند. این وضعیت نزدیک به دو دهه ادامه داشته است چرا که سران هر دو حزب از آن حمایت میکنند. آنها هیچ اهمیتی به قانون اساسی نمیدهند و تنها چیزی که برایشان مهم است منافع شرکتهای بزرگ اسلحهسازی است که منابع مالی هر دو حزب را تامین میکنند. بمبهایی که در عراق و سوریه و سایر کشورها ریخته میشود فقط و فقط برای تامین منافع آنهاست.
منبع: گلوبال ریسرچ
اوباما نه تنها بدون تایید کنگره، ایالات متحده را درگیر جنگ ویرانگر برای تغییر رژیم در لیبی کرد بلکه بسیار بدتر از آن، حتی پس از رأی دادن مجلس نمایندگان علیه جنگ در لیبی، به ارائه مجوز استفاده از زور در لیبی ادامه داد. اوباما رای مجلس را نادیده گرفت و به عنوان بخشی از مأموریت ناتو، سربازان آمریکایی را در لیبی نگه داشت و ادعا کرد مجوز ناتو و سازمانملل متحد این اختیار را به او میدهد که به جنگ در لیبی ادامه دهد. این در حالی است که مجوز سازمان ملل - حتی اگر بتواند به نوعی جایگزین قانوناساسی ایالات متحده شود - فقط اجازه استفاده از نیروی نظامی برای محافظت از غیرنظامیان را میدهد نه سرنگونی دولت یک کشور.زمانی که اختیارات رئیسجمهور در خصوص استفاده از فرمان اجرایی به تصویب رسید مشخص بود این مصوبات به اقتدارگرایی و بیقانونی خواهد انجامید؛ چراکه رئیسجمهور حق دارد طبق ماده دوم این قانون، بدون در نظر گرفتن قوانین کنگره یا سایر مصوبات دادگاهها، هر کاری که میخواهد حتی جاسوسی از شهروندان آمریکایی را انجام دهد.
جالب اینجاست اوباما و جورج بوش در دوره ریاستجمهوری ترامپ، ژست مدافعان نجیب قانون را به خود میگرفتند و این در حالی بود که زمینه حضور آمریکا در جنگهای دائمی و غیرقانونی از دوره ریاستجمهوری خود آنها فراهم شد.
چرا آمریکا، عراق و سوریه را ترک نمیکند
در اینجا باید این سوال اصلی و ساده را مطرح کرد چرا ایالات متحده به حضور نظامی خود در عراق و سوریه ادامه میدهد؟ و هزینههای هنگفتی که برای استقرار نیروهای آمریکایی در این دو کشور میشود چه مزیتی میتواند برای شهروندان آمریکایی داشتهباشد؟
پاسخ این است که اگرچه شهروندان عادی آمریکایی فقط از این جنگها رنج میبرند اما قطعا بخشهایی از جامعه آمریکا وجود دارند که از مزایای جنگ بهرهمند میشوند. شرکتهای اسلحهسازی از جمله ریتون که یکی از بزرگترین تولیدکنندگان اسلحه در آمریکاست و لوید آستین که پیش از به عهده گرفتن وزارت دفاع در دولت بایدن یکی از اعضای هیاتمدیره آن بود، برای سودآوری خود به اعزام مداوم نیروها و جنگ دائمی نیاز دارند. براساس گزارش نیویورکتایمز، لوید آستین، وزیر دفاع و مارک میلی، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا پیش از حملات اخیر در عراق و سوریه، بایدن را در مورد گزینههای حمله مطلع کردهبودند و بایدن حمله به سه هدف را تأیید کرد. بنابراین همکاران ژنرال آستین در هیات مدیره ریتون و همچنین همکارانش در هیات مدیره جنرال داینامیکس و بوئینگ مطمئنا از این حمله هیجان زده شدهاند.در واقع، هر کسی که در جنگ بیپایان در خاورمیانه سرمایهگذاری کردهاست - از جمله کل جامعه اطلاعاتی ایالات متحده و صنعت اسلحهسازی این کشور- باید از این حملات هیجانزده شوند.
هر بار که ایالات متحده در عراق یا سوریه، عملیاتی انجام میدهد باعث تلافی آنها میشود و همین مساله به نوبه خود دلیل خوبی برای آمریکاست که بتواند به حضور خود در این کشورها ادامه دهد و با حملات دوباره، اطمینان حاصل کند که این چرخه هرگز پایان نخواهدیافت.این همان جنگ بیپایان است؛ جنگی که هرگز برای خاتمه یافتن طراحی نشده است و صرفا به دنبال بهانهها و توجیهاتی است که بتواند ادامه یابد.
اما آنچه جای تردید ندارد این است که این جنگ غیرقانونی در خاورمیانه، چیزی جز ضرر برای شهروندان آمریکایی ندارد. در حالی که شهروندان عادی آمریکایی بدون داشتن دو یا سه شغل، نمیتوانند از استانداردهای حداقلی و پایدار در زندگی خود برخوردار باشند و بسیاری از آنها به دلیل مشکلات مالی قادر به تشکیل خانواده نیستند، ایالات متحده همچنان به هزینههای سرسامآور در حوزه نظامی ادامه میدهد و بودجه نظامی این کشور بیشتر از مجموع بودجه نظامی 13کشوری است که در رتبههای بعد از آمریکا به لحاظ هزینهکرد نظامی قرار دارند. این وضعیت نزدیک به دو دهه ادامه داشته است چرا که سران هر دو حزب از آن حمایت میکنند. آنها هیچ اهمیتی به قانون اساسی نمیدهند و تنها چیزی که برایشان مهم است منافع شرکتهای بزرگ اسلحهسازی است که منابع مالی هر دو حزب را تامین میکنند. بمبهایی که در عراق و سوریه و سایر کشورها ریخته میشود فقط و فقط برای تامین منافع آنهاست.
منبع: گلوبال ریسرچ