این را روان‌شناسان می‌گویند، همان کسانی که خیال همه ما را جمع می‌کنند از این که هیجان چیز بدی نیست و نباید دنبال فرار از آن باشیم یا جلوی آن را بگیریم؛ چون به محض کنترل و جلوگیری از هیجانات، اوضاع بدتر خواهدشد.مطالعات بالینی ثابت کرده جسم هنگام بروز خشم یا استرس دچار تغییراتی می‌شود و غم نیز عملکرد جسمی ما را تغییر می‌دهد. در واقع خشم، اضطراب و غم سه دسته اصلی از هیجانات هستند که گاهی فکر می‌کنیم باید آنها را حذف کنیم، در صورتی که این سه هیجان هشداردهنده هستند و به بقای ما کمک می‌کنند. به گفته روان‌شناسان اگر این هیجانات نبود انگیزه هم نبود، پس اگر ما پیشرفت می‌کنیم به دلیل وجود هیجانات ماست؛ زیرا انسان انرژی خود را از هیجانات می‌گیرد و به این طریق علایق خود را مشخص می‌کند.پس اگر از بعضی هیجانات دوری کنیم، این هیجانات به صورت بیماری‌های روان‌تنی ظاهر می‌شوند؛ چون هیجان سرکوب شده مثل روحی سرگردان به دنبال محلی برای بروز درد می‌گردد. بنابراین اگر با هیجانی روبه‌رو شدیم به آن فکر کنیم و آن را با جملاتی نظیر من غمگین هستم یا ترسیده‌ام، بیان کنیم و با این روش به آن هیجان اعتبار بدهیم. همچنین از روش‌های آرام کننده‌ای مثل پناه بردن به آغوش عزیزان، اشک ریختن و... رو بیاوریم.