روان‌شناسی هیجانات را به دو دسته مثبت و منفی تقسیم کرده است و بسیاری از روانشناسان جایگاه ویژه و بنیادی را برای هیجانات قائلند و معتقدند اگر احساسات و هیجاناتمون رو درونمان نگه داریم و به وقتش آنها را ابراز نکنیم بعد ها به شکل بیماری ها و اختلالات روحی مثل افسردگی و اضطراب یا بیماری های جسمی مثل مشکلات معده، خودشون را نشان می‌دهند.شناسایی دقیق هیجان ‌ها و احساساتی که تجربه می‌کنیم و ابراز احساسات با کلمات دقیق و مناسب، یک توانمندی به ‌ظاهر ساده، اما بسیار ظریف و مهم است و باید بدانیم سبک‌های ابراز هیجان در هرفرد متفاوت است. مثلا شنیدید می‌گویند فلانی زبانش خیلی تند و تیزاست، یا حال بدش در چهره اش مشخص است، یا خوشحالی‌اش را خیلی هیجانی نشان می‌دهد؟در واقع آدم در برخورد با اتفاقات دوست داشتنی و دوست نداشتنی واکنش های متفاوتی نشان می‌دهند اما گاهی وقت‌ها ما مخصوصا در مواجهه با هیجانات منفی واکنش‌هامان بیش از حد حساب نشده است. تنفس عمیق، ترک موقعیت، خوردن یک لیوان آب و یا هر کار دیگری که فکر می کنید می تواند در آن لحظه شما را آرام کند، راه‌حل‌های دم دستی که برای همه قابل تجویزاست.اما همیشه سبک سنگین کردن واکنش های هیجانی در مقابل اتفاقات و رجوع به عقل و منطق، مرز بین درست و غلط بودن رفتار مارا به درستی تعیین می‌کند.کار سختی هم نیست.قبل هر واکنشی باید به عقلمان رجوع کنیم.