وضعیت اروپایی‌های خارج از اتحادیه 
دولت محافظه کار انگلیس هم که سیاست حمایتی‌اش را تقویت کرده، تاکنون 97میلیارد یورو حمایت از مصرف‌کنندگانش داشته است. در مجموع کمترین کمک‌ها به مصرف کنندگان، خارج از اتحادیه اروپا صورت گرفته است. انگلیس و نروژ از این دست کشورها محسوب می‌شوند. نروژ در مجموع 4.6میلیارد یورو برای حمایت اختصاص داده است. با همه این احوال، یک شاخص مناسب برای سنجش میزان کمک‌ کشورها، میزان حجم کمک‌ها به تولید ناخالص داخلی است. هرچه این نسبت بیشتر باشد به معنای حمایت قوی‌تر از مصرف کنندگان و کمک گیرندگان است. برای مثال آلمان معادل 7.4درصد تولید ناخالص داخلی خود را صرف حمایت کرده است اما کشور مالت در اروپا پیشرو محسوب می‌شود. این کشور معادل 7.7درصد تولید ناخالص داخلی خود را وسط گذاشته تا از آسیب به شرکت‌ها و نه بخش‌های خانگی پیشگیری کند؛ رقمی در حدود 210میلیارد دلار. در مقابل کشورهایی مانند، فرانسه، اسپانیا و سوئد که صنعتی محسوب می‌شوند در حمایت از مصرف‌کنندگان به شکل یارانه انرژی (از طریق کوپن انرژی و...) عملکرد بهتری داشتند اما حجم کمک آنها در قیاس با اندازه تولید ناخالص داخلی‌شان کم است. فرانسه در حدود 90 میلیارد دلار (معادل 2.9 درصد تولید ناخالص داخلی)، اسپانیا در حدود 92 میلیارد دلار (معادل 3.2درصد تولید ناخالص داخلی) و سوئد در حدود 1.6میلیارد دلار (معادل 0.3درصد تولید ناخالص داخلی) خود را به این منظور اختصاص داده‌اند. 

مجموعه اقدامات کشورهای اروپایی 
اقدامات کشورهای اروپایی برای مواجهه با بحران انرژی را به چند دسته می‌توان تقسیم کرد: کاهش مالیات انرژی، کاهش قیمت، تنظیم قیمت در سطح خرد (مصرف‌کنندگان خانگی)، تنظیم قیمت در سطح کلان (مصرف کنندگان صنعتی و شرکت‌ها)، انتقال یارانه انژری به مصرف کنندگان کم درآمد، واگذاری مالکیت شرکت‌های حوزه انژری به دولت، مالیات بر سود بادآورده شرکت‌ها در زمان بحران انرژی و حمایت مستقیم از کسب و کارها. بیشتر کشورهای اروپایی دو دسته از این اقدامات را انجام دادند: انتقال یارانه انژری به مصرف‌کنندگان کم درآمد و کاهش مالیات انرژی. به غیر مالت، مجارستان هم یارانه‌ها را از طریق کوپن انرژی به سمت مصرف کنندگان حرکت نداد. در مجموع کوپن انرژی یکی از عادی‌ترین حمایت‌ها در اروپا محسوب می‌شود. کشورهای اروپایی در مواقع بحران، یارانه‌های غیرمستقیم را از طریق کوپن منتقل می‌کنند، البته سیاست کاهش قبض خانه‌ها هم مؤثر است. 

نگرانی از آینده اروپا
در زمینه بحران انرژی ومدیریت آن، آلمان و فرانسه بسیار بهتر عمل کردند. برای مثال فرانسه 25 میلیارد یورو یارانه را از طریق این کوپن‌ها بین 38میلیون نفر توزیع کرده. گرچه این کمک‌ها تا اندازه زیادی اطمینان از قدرت خرید مصرف کنندگان را بیشتر کرده اما در بلند مدت نمی‌تواند اطمینان‌آفرین باشد. دلیل این نبود اطمینان هم به چشم انداز اعمال تحریم بر روسیه از سوی اتحادیه اروپا برمی‌گردد. اروپا با خط لوله نورد استریم امنیت انرژی خود را حفظ می‌کند؛ خط لوله‌ای که شرکت‌های انرژی روسیه، حامی اقتصادی آن بودند اما حالا با تحریم‌های آلمان و حمایت کشورهای قوی‌تر اتحادیه‌اروپا از آن، این امنیت به خطر افتاده است. در این میان کشورهای ضعیف‌تر اتحادیه اروپا که توان اقتصادی حمایت از خانواده‌ها را به شکل یارانه‌های غیرمستقیم ندارند، از تحریم روسیه و تحریم نورد استریم حمایت نکرده‌اند تا نوعی تقابل سیاسی میان آنها شکل گیرد. مصرف‌کنندگان کشورهای ضعیف‌تر اتحادیه نگران ادامه آثار این تحریم‌ها هستند. به عنوان مثال، مجارستان که از خانواده‌های ضعیف در مقابل جهش هزینه‌های انرژی حمایت نکرده، به تحریم روسیه نه گفته است.اسپانیا، ایتالیا و یونان هم خواهان کاهش فشارهای اتحادیه اروپا بر روسیه هستند.

پیام عابدی - گروه اقتصاد