فرصت بروز استعداد در فیلم‌های 100ثانیه‌ای

فرصت بروز استعداد در فیلم‌های 100ثانیه‌ای

فرهاد قائمیان را با نقش‌آفرینی‌هایی جذاب در سینما به‌یاد می‌آوریم. او که با بازی در نقش کوتاه یک پهلوان در فیلم «دمرل» به کارگردانی زنده‌یاد یدا... صمدی وارد دنیای سینما شد، اواخر دهه70 و بعد از آشنایی و همکاری با زنده‌یاد رسول ملاقلی‌پور و بازی‌هایی ماندگار در هیوا، نسل‌سوخته و قارچ سمی، جای پایش را به عنوان بازیگری موفق تثبیت کرد.

او که فارغ از بلندی و کوتاهی نقش، در نقش‌های مکمل و کوتاه به لحاظ میزان حضور هم می‌درخشد، همین نگاه را نسبت به فیلم‌های کوتاه و آثار 100ثانیه‌ای هم دارد و می‌گوید: فیلم 100ثانیه‌ای باید «آن» یک فیلم کامل را داشته باشد. فیلمساز باید برای رسیدن به این سطح از فیلمسازی، به پختگی رسیده باشد. فرهاد قائمیان در آستانه برگزاری جشنواره فیلم ۱۰۰ درباره نقش‌آفرینی در فیلم‌های کوتاه به مهر گفت: من خودم را بچه سینمای کوتاه می‌دانم. هم فیلم کوتاه ساخته‌ام و هم در فیلم‌های بسیاری در فرآیند تولید، همکاری داشته‌ام. از این منظر سینمای جوان و سینمای کوتاه را خانه خود می‌دانم. بخشی از کارنامه حرفه‌ای خودم را مدیون کار در سینمای کوتاه می‌دانم. او درباره فیلم‌های ۱۰۰ثانیه‌ای گفت: فیلم ۱۰۰ثانیه‌ای در واقع بخشی از سینمای کوتاه و برشی از زندگی است. فیلم کوتاه را شاید بتوان برشی از فیلم بلند هم دانست. ساخت فیلم ۱۰۰‌ثانیه‌ای به‌عنوان یک تجربه، آن‌قدر برای هر فیلمسازی لازم است که معتقدم نباید آن را نادیده بگیرد.
این بازیگر درباره تأثیر جشنواره‌ها بر مسیر حرکت یک فیلمساز هم تأکید کرد: قطعا هر رویداد و جشنواره‌ای در مسیر فیلمسازی هر فیلمساز حائز اهمیت است، اما معتقدم فیلمساز کوتاه، بیش از هر چیز باید خودش را ثابت کند، نه برای حضور در جشنواره. در عین حال جشنواره‌ها هم باید در طول هر سال متوجه ظرفیت فیلمسازان کوتاه باشند و از آن استفاده کنند. مسئولان و جشنواره‌ها باید برای فیلمسازان جوان، بسترساز باشند تا فیلمسازان کوتاه بتوانند به اوج هدف خود که فیلمسازی بلند است، برسند. از این منظر فیلمسازان کوتاه بزرگ‌ترین سرمایه سینمای ما هستند.
قائمیان درباره مرز میان تیپ‌سازی و شخصیت‌سازی در یک فیلم 100ثانیه‌ای هم گفت: من قائل به این تفکیک نیستم. اگر در زمان ۱۰۰ثانیه، بتوان مضمون موردنظر را به مخاطب منتقل کرد، یعنی فیلمساز موفق بوده، مهم این است که «آن» فیلم به مخاطب منتقل شود. این بازیگر سینما درباره تفاوت سبک داستانگویی در یک فیلم بلند سینمایی با سینمای کوتاه هم توضیح داد: فیلم کوتاه در واقع شروع یک حرکت به سمت ساخت فیلم بلند است. معتقدم فیلم ۱۰۰ثانیه‌ای هم کمک می‌کند تا فیلمساز پخته‌تر شود تا به مرحله فیلمسازی بلند برسد.
او با تأکید بر این‌که ساخت فیلم کوتاه به دلیل فرصت کمتر برای انتقال مضمون، سخت‌تر از ساخت فیلم بلند است، بیان کرد: در یک فیلم بلند با مجموعه‌ای از سکانس‌ها برای انتقال مفهوم مواجه هستیم اما در فیلم کوتاه، فرصت کمتری برای این ارائه وجود دارد. یک بازیگر باید بتواند در فرصت ۱۰۰ثانیه مضمون یک فیلم را درک و آن را ارائه کند و قطعا این مورد، نشان‌دهنده استعداد اوست.
قائمیان گفت: تا امروز نزدیک به ۱۲فیلم کوتاه برای سینماگران جوان بازی کرده‌ام و از این بابت به خودم مغرورم و می‌بالم. این‌که توانستم برای دوستانی کار کنم که زمانی خودم هم در کنارشان آموزش می‌دیدم و باز هم توانستم در همکاری مستقیم از آنها چیزی را یاد بگیرم.