نویسنده، داستانش را از زبان یکی از شکنجه‌گرهای ساواک به‌ نام اصغر ضحاک تعریف می‌کند. ضحاک، شکنجه‌گری است که در زندان کمیته مشترک ضدخرابکاری، بازجوی نیروهای انقلابی است. او در جریان آزادسازی زندان کمیته به دست نیروهای انقلابی، فرنچ یا همان لباس زندانی‌ها را بر تن می‌کند تا به‌عنوان ساواکی شناسایی نشود و از خشم نیروهای انقلاب در امان بماند. اگر کسی با جنایات بارز رژیم پهلوی آشنا نباشد، با خواندن کتاب شب ناسور به‌خوبی از اوضاع‌واحوال زندان کمیته مشترک ضد خرابکاری آگاه می‌شود. حسن‌بیگی در روایت اتفاقات زندان مخوف پهلوی، در عین خیالپردازی، مستندنگاری نیز می‌کند. او خاطرات بسیاری از مبارزان سیاسی قبل از انقلاب را خوانده و با آنها صحبت کرده است تا چیزهایی که به قلم می‌آورد، واقعی باشد؛ بنابراین، توصیفات نویسنده از شکنجه‌های مختلف ساواک در خلال داستان، واقعی و بر مبنای تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی است. این کتاب را انتشارات موزه عبرت ایران به چاپ رسانده است.