روایتی از تحولات عظیم اقتصادی پس از پیروزی انقلاب اسلامی
شتاب خدمات در ریل انقلاب
مدتی است در فضای مجازی ویدئوهایی دست به دست میشود با این مضمون که وضعیت اقتصاد ایران پیش از انقلاب اسلامی مطلوب بوده و تورم در آن زمان وجود نداشت اما آمارها نشان میدهد در سال 56 تورم 25درصدی وجود داشته است. در این گزارش سه بخش ریلی، آب و برق را مورد بررسی قرار دادهایم. پژوهشی که نشان میدهد در این سه مورد پیشرفتهای زیادی حتی با وجود تحریمها حاصل شده که در زمان گذشته با وجود درآمدهای هنگفت نفتی و ارزی و همچنین در شرایط بدون تحریم چنین وضعیتی را شاهد نبودیم. جزئیات این گزارش را بخوانید.
توسعه ریلی یکی از دستاوردهای دولت پهلوی به حساب میآمد اما آمارها چه میگویند؟ از سال ۱۲۹۱ که اولین سوت قطار در ایران به صدا درآمد، تا سال ۱۳۵۷ حدود ۴۵۶۵ کیلومتر خطوط ریلی در ایران ساخته شد. این رقم تا سال ۱۳۹۵ به 13هزار و 437 کیلومتر رسیده و براساس سند چشمانداز باید به 15هزار کیلومتر برسد. متوسط سالانه احداث راهآهن در ایران قبل از انقلاب اسلامی ۸۰ کیلومتر بوده و این عدد پس از انقلاب به ۲۳۳ کیلومتر افزایش یافته است. در سال بهنتیجهرسیدن انقلاب اسلامی مجموع راههای اصلی و فرعی کشور حدود ۳۶هزار کیلومتر بود، حال آنکه اکنون، مجموع راههای اصلی و فرعی کشور از مرز یکمیلیون کیلومتر عبور کرده است. در حوزه روستایی، طول محورهای موجود از 8200 کیلومتر، به ۲۰۵هزار کیلومتر رشد یافته که این میزان از پیشرفت حاکی از توجه ویژه به محرومیتزدایی مناطق روستایی است.ساخت اولین مترو در کشور (شهر تهران) و توسعه و تعمیم آن به سایر شهرهای بزرگ، از دیگر توفیقات نظام جمهوری اسلامی ایران است که امروزه سهم قابلتوجهی از جابهجایی مردم با حداقل هزینه ممکن را به خود اختصاص داده است.
آب برای همه مایه حیات نبود
اینکه ایران در یک منطقه گرم و خشک قرار دارد قابل کتمان نیست اما همین موضوع در گذشته بنایی بود برای کاهش عرضه خدمات. همچنین توسعه امکانات در بخش شهری و بیتوجهی به روستاها باعث کوچ از روستاها به شهر شد. به این دلیل که برق و آب مناسب در اختیار روستاها نبود. این درحالیاست که درحالحاضر نزدیک به صددرصد در مناطق شهری و ۸5 درصد در مناطق روستایی به آب شرب پایدار روستایی دسترسی دارند. در سال ۱۳۵۷، میزان تولید آب 1.5میلیارد مترمکعب و تعداد انشعاب 2.7میلیون بوده است اما تا سال ۱۳۹۹، تعداد شهرهای تحت پوشش آب شهری از ۴۵ شهر به ۱۲۴۸ شهر درحالحاضر افزایش یافته است. آبرسانی به روستاها نیز از 12هزار روستا در سال ۱۳۵۷ به 36هزار و 431 روستا در سال ۱۳۹۹ رسیده است.براساس آمارهای مرکز آمار ایران، در سال ۱۳۵۵، از حدود 2.9میلیون واحد مسکونی روستایی، حدود 2.3میلیون یا بهعبارتی، ۷۹درصد از جمعیت روستایی فاقد تأسیسات لولهکشی لازم بودهاند اما این وضعیت در دوران پس از انقلاب بهصورت اساسی تغییر کرده و اکنون ایران بالاترین درصد دستیابی به آب آشامیدنی سالم را در غرب آسیا دارد؛ به گونهای که طبق آمار وزارت نیرو (تا پایان آذر ۱۴۰۰) طول شبکه آب روستایی اکنون به ۱۸۷هزار و ۶۸۵ کیلومتر میرسد و طول خطوط انتقال آب نیز ۱۱۱هزار و ۷۷۶ کیلومتر است. همچنین، نزدیک به 100درصد در مناطق شهری و ۸۳ درصد در مناطق روستایی به آب شرب پایدار روستایی دسترسی دارند.
انقلابی که همه جا را روشن کرد
پیش از پیروزی انقلاب اسلامی و در اوج فعالیتهای رژیم پهلوی، تنها 3.1میلیون مشترک برق، اعم از خانگی، عمومی، صنعتی و کشاورزی وجود داشت؛ این درحالیاست که بررسی ۱۰ شاخص توسعهای و اصلی صنعت برق نشان میدهد پس از انقلاب بهطور میانگین سالانه 6.18 درصد رشد در شاخصهای خدمترسانی ایجاد شده و تداوم داشته است.براساس آمار رسمی وزارت نیرو، تعداد کل مشترکان برق در پایان تیرماه ۱۴۰۱ به رقم ۳۸میلیون و ۹۵۱هزار رسیده است.از مجموع این آمار، ۳۱میلیون و ۱۱۰هزار مشترکخانگی، یکمیلیون و ۹۰۲هزار مشترکعمومی، ۵۰۹هزار مشترککشاورزی، ۲۶۷هزار مشترک صنعتی و پنجمیلیون و ۱۶۳هزار مشترکتجاری هستند. گفتنی است، هماکنون همه روستاهای کشور از نعمت برق برخوردارند، این درحالیاست که در سالهای دهه ۱۳۵۰، ۹۶درصد روستاها برق نداشتند.
متوسط توسعه ریلی در هر سال
پیش از انقلاب 80 کیلومتر پس از انقلاب 233 کیلومتر
خطوط ریلی
پیش از انقلاب 4565 کیلومتر پس از انقلاب 13437 کیلومتر(تا سال 95)
مجموع راههای اصلی و فرعی کشور
پیش از انقلاب 36 هزار کیلومتر پس از انقلاب یکمیلیون کیلومتر
محورهای روستایی
پیش از انقلاب 8200 کیلومتر پس از انقلاب 205 هزار کیلومتر
تعداد شهرهای دارای آب سالم
پیش از انقلاب 45 پس از انقلاب 1248
تعداد روستاهای دارای شبکه آبرسانی
پیش از انقلاب 12000 پس از انقلاب 36431
روستاهای دارای لولهکشی آب
پیش از انقلاب 21 درصد پس از انقلاب 85 درصد
تعداد مشترکان برق
پیش از انقلاب 3.1میلیون پس از انقلاب 38میلیون و 951هزار
روستاهای دارای برق
پیش از انقلاب 4درصد پس از انقلاب 100درصد
آب برای همه مایه حیات نبود
اینکه ایران در یک منطقه گرم و خشک قرار دارد قابل کتمان نیست اما همین موضوع در گذشته بنایی بود برای کاهش عرضه خدمات. همچنین توسعه امکانات در بخش شهری و بیتوجهی به روستاها باعث کوچ از روستاها به شهر شد. به این دلیل که برق و آب مناسب در اختیار روستاها نبود. این درحالیاست که درحالحاضر نزدیک به صددرصد در مناطق شهری و ۸5 درصد در مناطق روستایی به آب شرب پایدار روستایی دسترسی دارند. در سال ۱۳۵۷، میزان تولید آب 1.5میلیارد مترمکعب و تعداد انشعاب 2.7میلیون بوده است اما تا سال ۱۳۹۹، تعداد شهرهای تحت پوشش آب شهری از ۴۵ شهر به ۱۲۴۸ شهر درحالحاضر افزایش یافته است. آبرسانی به روستاها نیز از 12هزار روستا در سال ۱۳۵۷ به 36هزار و 431 روستا در سال ۱۳۹۹ رسیده است.براساس آمارهای مرکز آمار ایران، در سال ۱۳۵۵، از حدود 2.9میلیون واحد مسکونی روستایی، حدود 2.3میلیون یا بهعبارتی، ۷۹درصد از جمعیت روستایی فاقد تأسیسات لولهکشی لازم بودهاند اما این وضعیت در دوران پس از انقلاب بهصورت اساسی تغییر کرده و اکنون ایران بالاترین درصد دستیابی به آب آشامیدنی سالم را در غرب آسیا دارد؛ به گونهای که طبق آمار وزارت نیرو (تا پایان آذر ۱۴۰۰) طول شبکه آب روستایی اکنون به ۱۸۷هزار و ۶۸۵ کیلومتر میرسد و طول خطوط انتقال آب نیز ۱۱۱هزار و ۷۷۶ کیلومتر است. همچنین، نزدیک به 100درصد در مناطق شهری و ۸۳ درصد در مناطق روستایی به آب شرب پایدار روستایی دسترسی دارند.
انقلابی که همه جا را روشن کرد
پیش از پیروزی انقلاب اسلامی و در اوج فعالیتهای رژیم پهلوی، تنها 3.1میلیون مشترک برق، اعم از خانگی، عمومی، صنعتی و کشاورزی وجود داشت؛ این درحالیاست که بررسی ۱۰ شاخص توسعهای و اصلی صنعت برق نشان میدهد پس از انقلاب بهطور میانگین سالانه 6.18 درصد رشد در شاخصهای خدمترسانی ایجاد شده و تداوم داشته است.براساس آمار رسمی وزارت نیرو، تعداد کل مشترکان برق در پایان تیرماه ۱۴۰۱ به رقم ۳۸میلیون و ۹۵۱هزار رسیده است.از مجموع این آمار، ۳۱میلیون و ۱۱۰هزار مشترکخانگی، یکمیلیون و ۹۰۲هزار مشترکعمومی، ۵۰۹هزار مشترککشاورزی، ۲۶۷هزار مشترک صنعتی و پنجمیلیون و ۱۶۳هزار مشترکتجاری هستند. گفتنی است، هماکنون همه روستاهای کشور از نعمت برق برخوردارند، این درحالیاست که در سالهای دهه ۱۳۵۰، ۹۶درصد روستاها برق نداشتند.
متوسط توسعه ریلی در هر سال
پیش از انقلاب 80 کیلومتر پس از انقلاب 233 کیلومتر
خطوط ریلی
پیش از انقلاب 4565 کیلومتر پس از انقلاب 13437 کیلومتر(تا سال 95)
مجموع راههای اصلی و فرعی کشور
پیش از انقلاب 36 هزار کیلومتر پس از انقلاب یکمیلیون کیلومتر
محورهای روستایی
پیش از انقلاب 8200 کیلومتر پس از انقلاب 205 هزار کیلومتر
تعداد شهرهای دارای آب سالم
پیش از انقلاب 45 پس از انقلاب 1248
تعداد روستاهای دارای شبکه آبرسانی
پیش از انقلاب 12000 پس از انقلاب 36431
روستاهای دارای لولهکشی آب
پیش از انقلاب 21 درصد پس از انقلاب 85 درصد
تعداد مشترکان برق
پیش از انقلاب 3.1میلیون پس از انقلاب 38میلیون و 951هزار
روستاهای دارای برق
پیش از انقلاب 4درصد پس از انقلاب 100درصد
تیتر خبرها
-
عفو رهبری، گامی مهم در مسیر همدلی
-
عشق، شیرینترین بیماری دنیاست
-
فصلینو
-
همدلی با مردم در خوی
-
بلوغ دانش ایرانی در توسعه واکسن
-
شتاب خدمات در ریل انقلاب
-
شورای رقابت علیه مصرفکننده
-
وسطبازی «گران»!
-
قشونکشی مهر مادری به پشت خطوط دشمن
-
«هفت بهار نارنج» فیلم شریفی است
-
تغییر در آییننامههای سینمایی
-
رونمایی از دفتر املاک پهلوی در گیلان