تاب‌آوری همسران به معنای توانایی آنها در برقراری رابطه، بازسازی آن و مقاومت در برابر شکست در روابط است.  در واقع در موضوع تاب‌آوری یک نکته کلیدی مطرح است که همانا خارج شدن از حباب‌های دفاعی به‌منظور حل‌و‌فصل اختلافات و پایان دادن به مناقشات است. در این مسیر چند توصیه طلایی هم مطرح است که می‌تواند به ارتقای تاب‌آوری در زوج‌ها کمک کند. در گام اول باید آموخت که زندگی جایی برای راه انداختن مسابقه سرزنش نیست. پس اگر یکی از ما دو نفر دچار مشکلی شد نباید به‌دنبال مقصر بود و دائم شماتت کرد، بلکه باید با همکاری یکدیگر و روی هم گذاشتن تجربیات، راه‌حل را جست. برای چنین همفکری و همکاری‌ای البته زوج‌ها باید همدلی و همدردی را یاد بگیرند تا به این ترتیب احساسات و عملکردهای‌شان یکی شود.  اگر در مسیر یافتن راه‌حل، مخالفتی در یکی از ما دو نفر وجود دارد نیز باید یاد بگیریم که مخالفت‌مان را درست بیان کنیم یعنی به جای فرار از اختلاف، داشتن اختلاف سالم را تمرین کنیم. در یک اختلاف سالم حتما جزئیات مخالفت و دلیل آن باید روشن شود، زیرا این موشکافی باعث می‌شود یا نظر همسرمان تغییر کند یا اگر ما اشتباه کردیم به آن پی برده و آن را بپذیریم.