مهدی بنارش، کارشناس رسانه در این رابطه به جام‌جم می‌گوید: برای کشوری مثل ما با حساسیت‌هایی که داریم و با بحث‌های فرهنگی و اعتقادی مردم، قطعا سازمانی که برای نظارت بر پلتفرم‌ها وجود داشته باشد مورد نیاز است؛ چرا که حساسیت‌هایی وجود دارد و بعضا دسترسی خانواده‌ها از سنین مختلف به این پلتفرم‌ها وجود دارد. به همین دلیل محتوای مربوطه باید یا از لحاظ سن یا از طریق محتوا طبقه‌بندی شود. این مساله یک سازمان می‌خواهد که نظارت‌ها را در دست داشته باشد و بتواند اینها را پالایش یا دسته‌بندی کند. چون یک‌سری دیتا و اطلاعات ساخته می‌شود که دسته‌بندی یا نظارت بر آن حتما به ساز و کاری نیاز دارد. این ساز و کار می‌تواند در قالب ساترا یا هر چیز دیگری باشد. اما به هر حال وجود چنین تنظیم‌کننده‌ای نیاز است.
وی در پاسخ به این پرسش که «چطور می‌شود پلتفرم‌ها استقلال عمل داشته باشند و کاربران هم آزادانه از این پلتفرم‌ها استفاده کنند و در عین حال با نظارت یک ساترا ضوابط متناسب با فرهنگ و دین ما رعایت شود؟» عنوان می‌کند: به نظرم ساترا دستورالعملی باید تهیه کند و خطوط قرمز و چیزهایی که باید در همه آثار باشد در آن مشخص شود. در واقع، اساسنامه یا قوانینی را لحاظ کند و از قبل به پلتفرم‌ها اعلام کنند تا پلتفرم‌ها بر مبنای اینها تولیدات‌شان را جلو ببرند یا مواردی که هست را رعایت کنند. 
بنارش تصریح می‌کند: وقتی واژه نظارت بیان می‌شود ذهن فرد به سمت این می‌رود که اصلاحیه بخورد و یا یک‌سری چیزها سانسور شود. راهکار این قضیه این است پلتفرم‌هایی که در کار تولید محتوا هستند، ضوابط و مقررات را پیشتر در اختیار داشته باشند تا نظارت از حالت تحکمی و برخورد بعد از تولید خارج شود. در واقع نظارت را به قبل از تولید محتوا در پلتفرم‌ها برسانیم تا مسائلی که باید رعایت شود، از قبل انجام گیرد. وی همچنین در خصوص تاثیر راه‌افتادن نمایشگاه رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر ایران بر هم‌افزایی پلتفرم‌ها و تعامل بیشتر آنها با کاربران و مسئولان می‌گوید: نمایشگاه رسانه‌های صوتی - تصویری فراگیر ایران یک فرصت مغتنم است چون با این کار بین مسئولان و کاربران پلی ایجاد و شرایط و بستر بحث هم‌افزایی و تعامل ممکن می‌شود.