کهگیلویه و بویراحمد؛ زیبای ناشناخته

کهگیلویه و بویراحمد؛ زیبای ناشناخته

شاید در میان استان‌های ایران نام کهگیلویه و بویراحمد کمتر برای گردشگری مطرح شده‌باشد اما خوب است بدانیم این استان شهرستان‌های زیادی داردکه هر کدام آثار تاریخی و طبیعی و میراث دیدنی بسیاری را در دل خود جای داده‌است.

«تل خسرو» به قدمت تاریخ
تل خسروی که امروزه «تل خسرو» نامیده مى‌شود، در جنوب شهر یاسوج است که در فاصله‌اى کمتر از پنج کیلومترى آن قرار دارد. تل خسرو، که بلندترین و مهم‌ترین محوطه باستانی این دره شمرده می‌شود، تنها محوطه استقراری و سکونت دائم این دره است. این تپه که ۱۵۰ متر درازا و ۱۲۰ متر پهنا دارد، در دهه ۸۰ خورشیدی به وسیله باستان‌شناسان مورد کاوش قرار گرفت و نشان داد قدمتی چندهزار ساله دارد. پایین‌ترین لایه‌های این تپه باستانی را مربوط به هزاره پنجم پیش از میلاد و بالاترین لایه‌ آن، مربوط به یک قلعه قاجاری است. بیشترین ارتفاع تپه مربوط به نیمه شمالی و شمال‌شرق آن است. طیف وسیعی از بقایای سفالینه‌های نارنجی و خاکستری، ابزار سنگی، قطعات شکسته، خشت پخته و... در سطح محوطه تا شعاع ۵۰متری آن مشاهده شده‌است. در روایات محلی شهر یاسوج، تل خسرو را مربوط به دوره کیانی و به شخص کیخسرو نسبت می‌دهند.

چشمه بلقیس
چشمه بلقیس‌ چرام نام باغی است که در چهار کیلومتری شهر چرام در مسیر جاده چرام -گچساران قرار گرفته‌است. از سابقه و قدمت این باغ اطلاع کاملی در دست نیست اما آنچه امروز با نام باغ چشمه بلقیس شناخته می‌شود از اوایل دوره پهلوی برجای مانده‌است.
برخی بر این عقیده‌اند که وجه تسمیه این باغ که به نام چشمه بلقیس نام گرفته‌است به جهت این بود که بلقیس در اساطیر ایرانی به عنوان نماد زیبایی ذکر شده‌بود، بر این اساس این نام برای باغ انتخاب شده و مکان با نام باغ بلقیس نام‌گذاری شده‌است و بعدها با عنوان چشمه بلقیس معروف شد. برخی از اهالی چرام بر این عقیده‌اند که سابقه این باغ به زمان ساسانیان می‌رسد و علت نامیدن آن به باغ بلقیس این است که در عهد ساسانیان بانی باغ زنی با نام بلقیس بوده و باغ را با نام اختصاصی وی، باغ بلقیس نامیده‌اند. 

دوگور دوپا
ستون‌های دوگور دوپا از آثار تاریخی روستای شوش در شهرستان باشت و در ۴۵ کیلومتری گچساران است.ستون‌های تاریخی دوگور دوپا از سنگ آهک تراشیده شده و به دوره ساسانی تعلق دارند.این ستون‌ها بر فراز تپه‌ای بزرگ و مشرف به دشتی وسیع قرار دارند. ارتفاع هریک از ستون‌ها به نظر دو متر است. اگر هر دو ستون را به طور دقیق اندازه‌گیری کنیم متوجه می‌شویم که این ستون‌های سنگی در فاصله ۵۰ سانتی‌متری از یکدیگر واقع شده‌اند و ستون شرقی ۲ متر و ستون غربی نیز ۱۹۰ سانتی‌متر ارتفاع دارد. ستون‌های سنگی اثر تاریخی و باستانی دوگور دوپا از سنگ آهک شیری رنگ یکپارچه‌ای تراشیده شده‌اند و جنس آنها از ساروج است. کارکرد ستون‌های دوگور دوپا به طور دقیق مشخص نیست؛ برخی آنها را بازمانده یک آتشکده و برخی دیگر آنها را آتشدان‌هایی برای هدایت مسافران می‌دانند.بررسی‌ها نشان می‌دهد که فضا و شکل عمومی این ستون‌های سنگی به ستون‌های سنگی معابد مهری و میترائیسم شباهت دارند.