فرقی نمی‌کند چه سن و سالی داشته یا در چه نقشی باشد. حتی یک دختربچه کوچک هم خیلی وقت‌ها می‌تواند پدرش را آرام و فضای خانه و خانواده را به شکلی مدیریت کند که سرشار از احساسات خوب و عواطف شود. بنابراین زنان در هر نقشی که باشند؛ چه مادر، چه خواهر و چه دختر شخصیت‌های محوری خانواده هستند.با وجود این زنان به‌واسطه انرژی عاطفی فراوانی که در روابط شخصی و خانوادگی خود می‌گذارند، گاهی اوقات از نظر روانی آسیب‌پذیرتر می‌شوند. زن، جنس لطیف و حساسی است و همان‌قدر که می‌تواند حضور گرم، موثر و آرامش‌بخش داشته باشد، نیاز دارد تا آرام بماند و نیازهای عاطفی و روانی‌اش تامین شود. در چنین شرایطی اگر یک زن به لحاظ عاطفی عشق و محبت لازم را از اطرافیانش دریافت کند و مورد احترام واقع شود، می‌تواند به سرچشمه مهر، امید و عاطفه تبدیل شود و خانواده و اطرافیانش را سرشار از محبت و عشق کند.به همین خاطر است که توجه به تاب‌آوری در زنان از اهمیت دوچندان برخوردار خواهد بود، زیرا زنانی که بتوانند تاب‌آوری خود را حفظ کنند، در عمل در رشد تاب‌آوری مردان و فرزندان و کودکان هم تاثیرگذار خواهند بود و محیطی آرام و قابل اعتماد را در اطراف خود شکل می‌دهند.