روایت سینمایی از آپارتمان‌نشینی

روایت سینمایی از آپارتمان‌نشینی

محمدحسین لطیفی، كارگردان سینما و تلویزیون گفت: نمایش اشكالات شهرها در فیلم‌های سینمایی، باعث اصلاح می‌شود.
به گزارش جام‌جم، محمدحسین لطیفی، نویسنده، كارگردان و عضو هیأت انتخاب بخش سینمایی جشنواره فیلم شهر گفت: به نظرم همیشه در شهر سیاهی‌ها، سپیدی‌ها و امیدهایی وجود دارد، این خوب است كه در فیلم‌هایمان گاهی سیاهی را نشان دهیم چرا كه ما را آماده می‌كند تا اگر لكه تاریكی وجود دارد توسط همه اقشار جامعه دیده شود و به سمت اصلاح خود و جامعه حركت كنیم. متاسفانه همیشه این سیاهی وجود داشته و در اكثر فیلم‌های ما نیز امید كمتری وجود دارد. در مورد فرهنگ زندگی در شهر نیز اگر فیلمی بخواهد در نظام شهر و شهرنشینی فرهنگسازی كند باید به روابط آدم‌های آن شهر بپردازد.
آدم‌ها وقتی در كنار هم قرار می‌گیرند باید چیزهای زیادی از حضور در كنار هم بفهمند. اخیرا هم همه آپارتمان‌نشین شده‌ایم و در مجموعه‌ها و شهرك‌های مختلف ده،‌15‌طبقه زندگی می‌كنیم. حضور این همه آدم كنار هم بعد از این همه سال هنوز هم نیاز به فرهنگسازی دارد.
او افزود: فیلمسازانی که در آثار خود به ارائه فرهنگ درست شهر و شهرنشینی در ابعاد مختلف می‌پردازند. قطعا در جشنواره فیلم شهر مورد توجه قرار می‌گیرند.
 عموما جشنواره‌ها از جمله جشنواره فیلم شهر، برای این برگزار می‌شوند كه بتوانند با نگرش‌شان، فیلمسازان را امیدوار كنند راهشان را ادامه دهند و اگر فیلمسازی كاری را درست انجام داده جشنواره می‌تواند آن فیلمساز را به سمتی هدایت كند كه كارهای بهتر بسازد و به فرهنگ شهرنشینی در ابعاد مختلف كمك كند، ابعاد شهر و شهرنشینی هم بسیار
وسیع است.
 امیدوارم جشنواره فیلم شهر به جایی برسد كه بتواند سالانه برگزار شود و نه دوسالانه تا تاثیر بهتری داشته باشد.
كارگردان فیلم روز سوم با اشاره به جشنواره‌های معتبر جهانی كه با نام یك شهر برگزار می‌شوند، ادامه داد: برخی جشنواره‌های معتبر جهانی هستند كه به نام خود آن شهرهایی است كه در آنها برگزار می‌شوند، مثل جشنواره‌های لوكارنو، كن، ونیز... كه به دلیل این‌كه بین‌المللی هستند معروف می‌شوند.
وقتی در ایران می‌خواهیم جشنواره‌ای را به صورت بین‌المللی برگزار كنیم (مانند جشنواره فیلم فجر) خودش مراحل طولانی دارد. ولی با این حال جای جشنواره فیلم تهران در میان جشنواره‌های ما خالی است.
اگر بخواهیم جشنواره‌ای با عنوان جشنواره فیلم تهران برگزار كنیم و آن را به صورت ملی برگزار باز هم ممكن است آن حس پایتخت را به ما القا كند، مگر این‌كه بین‌المللی باشد.
 البته باید یك جشنواره باشد، نه این‌كه به‌صورت جداگانه از هم برگزار شود. می‌تواند روزی جشنواره‌ای به نام جشنواره بین‌المللی فیلم تهران برگزار شود تا از همه جای ایران و حتی جهان در آن فیلم‌ها به رقابت بپردازند.
این نویسنده درباره كیفیت آثار رسیده به جشنواره گفت: فیلم‌ها همان فیلم‌هایی بود كه در طول سال و جشنواره فیلم فجر می‌بینیم و همان برآورد و برآیندی را داشت كه در جشنواره فیلم فجر داشتیم. بنابراین فكر می‌كنیم تا رسیدن به مطلوب فاصله زیادی داریم. به قول امروزی‌ها تك ستاره هم داریم.
 فیلم‌هایی را انتخاب كردیم كه بتوانند در راستای فرهنگسازی، نظام شهر و شهرنشینی و دغدغه خود فیلمساز حرفی برای گفتن داشته باشند كه البته در مرحله داوری، قطعا دوستان روی موضوعات تخصصی بیشتر صحبت خواهند كرد.
لطیفی با بیان این‌كه باید به هر طریقی كه ممكن است مشاركت مردم در جشنواره فیلم شهر افزایش پیدا كند، اضافه كرد: در این رویداد هنری و در دیدن آثار، مردم نیز باید دخیل باشند و حضورشان مهم است. نباید باری به هر جهت به آثار نگاه كنیم. می‌دانیم آثار این جشنواره با جشنواره فیلم فجر متفاوت است. مردم در جشنواره فجر در تلاشند فیلم‌هایی كه هنوز اكران نشده را ببینند و برایش سر و دست می‌شكنند.
 اینجا این‌گونه نیست و فیلم‌هایی حضور دارند كه عموما اكران شده و گاهی برای اولین بار است.
برای این‌كه به آنجا برسیم باید تلاش كنیم انگیزه‌هایی ایجاد كنیم تا بدون در نظر گرفتن بحث داوری، محفل‌های دیدن فیلم‌ قوی‌تر شود و جدی‌تر فیلم ببینیم.
هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم شهر 26‌تا‌31 تیرماه به دبیری هاشم میرزاخانی در پردیس سینمایی ملت برگزار می‌شود.