مرد اعدامی كه برادر زنش را با شلیك گلوله به قتل رسانده بود، چند ثانیه بعد از اجرای حكم
از سوی اولیای دم بخشیده شد. مرد اعدامی در بخش مراقبت‌های ویژه بستری است و پزشكان در تلاش برای نجات جان او هستند.
صدای كشیده شدن زنجیر روی زمین سكوت سحرگاهی زندان را شكست. هوا هنوز گرگ و میش بود و پروژكتوری روشنایی‌بخش محوطه بود. حسینعلی به سختی حركت می کرد. با دیدن طناب دار، اندك رمقی كه در وجودش بود را از دست داد. با مرگ فقط چند دقیقه فاصله داشت.
در گوشه‌ای از محوطه زندان مسؤولان قضایی بابل در حال صحبت با پدر و مادر مقتول بودند تا شاید بتوانند رضایت آنها را كسب كنند. مادر مقتول به هیچ عنوان حاضر به رضایت نبود و حرفش فقط اجرای قصاص بود.
حسینعلی ناامید از بازگشت به زندگی، نگاهش را به زمین سرد زندان دوخته بود. صحنه قتل مثل فیلمی با سرعت از مقابل چشمانش می‌گذشت. 29 آذر سال 95 بود. قرار بود آن روز پایان یك اختلاف قدیمی خانوادگی باشد. وارد دادگاه بابل شدند و ساعتی بعد بیرون آمدند. در مقابل دادگاه با برادرزنش كه 36 بهار از زندگی‌اش گذشته بود، درگیری لفظی پیدا كرد. خشم تمام وجودش را گرفته بود. به سمت ماشینش كه كنار خیابان پارك بود، رفت. سلاح شكاری را از آن بیرون آورد و به سمت ابراهیم نشانه گرفت. همه با دیدن این صحنه شوكه شده بودند. انگشت را روی ماشه فشار داد و صدای شلیك گلوله و گریه و  زاری زنان سكوت را شكست. حسینعلی بعد از چند ثانیه مكث تازه فهمید چه‌كار كرده است. سریع سوار ماشین شد و پایش را روی پدال گاز فشار داد. می‌خواست از شهر فرار كند اما این فرار فقط چند كیلومتر دوام داشت و خیلی زود دستگیر شد.
در اداره آگاهی متوجه شد گلوله، مرگ برادرزنش را رقم زده است. دنیا روی سرش خراب شد. ابراهیم جگر گوشه پدر و مادر بود و نمی‌دانست چطور به صورت آنها نگاه كند. حتی جرات رو به رو شدن با همسر و دو فرزندش را هم نداشت.
چند ماه بعد دادگاه برگزار شد و پدر و مادر ابراهیم گفتند فقط قصاص می‌خواهند و از خون پسرشان نمی‌گذرند.
سه سال با كابوس اجرای حکم برای او گذشت و دیروز آخرین ملاقات را با خانواده‌اش داشت و نامش در فهرست اجرای حكم قرار گرفت.  با صدای مامور زندان به خودش آمد. باید به سمت چوبه دار می‌رفت. مسؤولان قضایی همچنان در حال صحبت با اولیای دم بودند تا شاید رضایت‌شان را كسب كنند. خودش هم آخرین تلاشش را كرد دل پدر و مادرزنش را راضی به گذشت کند.
تلاش‌ها بی‌فایده بود و مرغ اولیای دم یك پا داشت؛ فقط قصاص. بعد از انجام مقدمات و نوشتن وصیت، طناب دار دور گردنش گره خورد و زیر پایش خالی شد. بدنش شروع به لرزیدن كرد. مادر مقتول تحمل دیدن مرگ دامادش را نداشت، فریاد زد «می‌بخشم. می‌بخشم.»
ماموران زندان زیر پای حسینعلی را گرفتند و او را پایین آوردند. پزشك شروع به عملیات احیا كرد و دقایقی بعد آمبولانس آژیركشان از در زندان بیرون آمد و به سمت بیمارستان آیت‌ا... روحانی بابل حركت كرد.
رئیس كل دادگستری استان بابل در این باره گفت: قاتل، داماد خانواده مقتول است و دو فرزند دارد و خانواده مقتول هم پس از چند ساعت تلاش و گفت‌وگوی مسؤولان و معتمدان حاضر در محل و به محض به اجرا در آمدن حكم، بخشش را اعلام كرد.
یكی از مسؤولان بیمارستان هم به جام‌جم گفت: این بیمار صبح دوشنبه به بیمارستان منتقل شد و در حال حاضر در بخش مراقبت‌های ویژه بستری است قلب و كلیه‌اش مشكلی ندارد اما سطح هوشیاری او مشخص نیست. در حال حاضر دارو می‌گیرد و باید تا دو روز دیگر صبر كرد تا میزان هوشیاری و فعالیت مغز مشخص شود.