این‌بار مسأله فرد و گروه خاصی نیست. ماجرا این است که در موضوع فراگیری ویروس کرونا، جامعه بشری و جامعه ایران، همه پذیرفته‌اند که در این روزهای خاص، با یک مشکل عمومی روبه‌رو شده‌اند و عمومی
و همه‌گیر بودن موضوع شیوع ویروس کرونا، پذیرشش را کمی برای همه راحت‌تر کرده‌است؛ شاید چون نوعی همدلی و همبستگی در بین همه مردم به وجود آمده‌است که در برابر این ویروس بایستند.
با توجه به این مسائل چشم‌پوشی از برخی فعالیت‌های دلخواه می‌تواند راحت‌تر از قبل انجام شود؛ اتفاقی که قرار است درباره سنت دیرینه آخرین روز از پاییز و شب یلدا هم برای ما و البته مراسم کریسمس برای دیگر کشورها رخ دهد. اما امروز اگر کمی با دقت بیشتری به اطراف خودمان و به دنیا نگاه کنیم، می‌بینیم که میزان رعایت پروتکل‌های بهداشتی تقریبا در قشر عام و خاص یکسان رعایت می‌شود.
پذیرش شرایط به نحو مطلوبی در تمام دنیا شکل گرفته و اغلب مردم به این باور رسیده‌اند که باید به هر طریقی با این مشکل جهانی مقابله کنند. به همین دلیل به نظر می رسداین روزها بهتر با محدودیت‌ها کنار آمده‌اند. همین باعث می‌شود که مردم در مقابل محدودیت‌هایی که برای مراسم‌ها، تفریح‌ها، سنت‌ها و روال هرساله‌شان اعمال می‌شود، واکنش بدی نشان ندهند و اتفاقا با آغوش باز آن را بپذیرند.
یاد آوری می‌شود جشن یلدا، سنتی ملی و میهنی است که اگر در آن دقیق شویم توجه به خانواده یکی از اولویت‌های این مراسم است، اما در روزهای کرونایی چه مساله‌ای مهم‌تر از از سلامتی خانواده؟ برای همین بسیاری از خانواده‌ها خود را برای برگزاری یلدایی متفاوت آماده کرده‌ا ند.
 چرا که محدودیت‌هایی که باید برای این شب رعایت شود محدود به فرد و یک خانواده نیست و همه کشور با آن همراه شده‌اند اما در این میان نباید فراموش کنیم که رسانه‌ها نقش مهمی برای ایجاد آرامش در میان مردم دارد. رسانه‌ها باید بتوانند احساس ناخوشایند افراد در لغو شدن سنت هرساله را با غنی‌تر کردن تولیدات‌شان از بین ببرند؛ موضوعی که طبیعتا در دیگر کشورهای جهان هم اجرایی می‌شود و از یک طرف محدودیت‌هایی اعمال می‌کنند و از طرف دیگر توشه‌ای برای پر کردن اوقات فراغت مردم در نظر گرفته و جایگزینی برای خانه‌نشینی‌های مطلق در اوج تعطیلات‌شان ارائه کرده‌اند؛ کاری که ما هم باید انجام بدهیم تا فشار این محدودیت‌ها باعث بروز مشکلات دیگری برای خانواده‌ها نشود.