این روزها مسائلی با این عنوان مطرح می‌شود که تصویب اف‌ای‌تی‌اف می‌تواند مشکلات اقتصادی کشور را حل کند و همچین پذیرش الحاق با عدم پذیرش الحاق، تاثیری مثبت و منفی بر جیب مردم و معیشت آنها دارد. واقعیت این است اساسا مساله اف‌ای‌تی‌اف و پیوستن یا نپیوستن به آن، جزو مباحث با اهمیت و ضروری در کشور ما محسوب نمی‌شود. در حال حاضر کشور درگیر مسائل و مشکلاتی در حوزه‌های اقتصادی، معیشتی نوسانات بازار ارز، گرانی، بیکاری، وضعیت نابسامانی برخی شرکت‌های تولیدی است و پرداختن به موضوعاتی مثل اف‌ای‌تی‌اف اساسا از اهمیت چندانی برخوردار نیست؛ بنابراین نباید حل این مسائل ومشکلات را به موضوع الحاق به این کنوانسیون گره زد.
من به عنوان رئیس فراکسیون محیط تولید وکسب وکار وهمچنین نایب رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی جلسات متعددی را با تولیدکنندگان، صادرکنندگان، اعضای اتاق بازرگانی و کنفدراسیون صادرکنندگان کشور داشتم. در این جلسات یکی از کمترین مواردی که مورد اشاره قرار گرفت به عنوان تنگناهای تجارت و انتقال ارز مساله اف‌ای‌تی‌اف بوده است. هیچ‌کدام از این فعالان اقتصادی درباره اف‌ای‌تی‌اف در این زمینه بحثی نداشتند و اشاره‌ای به این موضوع نکردند و از اهمیت آن سخن نگفتند. آنان در خصوص مباحث اقتصادی، مسائل دیگری را چالش امروز اقتصاد می‌دانند. فعالان اقتصادی اساسا بر این باور نیستند که مباحث اقتصادی و مشکلات معیشتی با اف‌ای‌تی‌اف درگیر است. ما بارها در کمیسیون اقتصادی با این کارشناسان جلسه داشتیم و بحث اف‌ای‌تی‌اف اصلا در رده مباحث مهم و حتی دسته چندم این جلسات نبود. اف‌ای‌تی‌اف، نه برای صادرکنندگان و نه برای واردکنندگان جزو اولویت‌ها نیست.
به نظر می‌رسد تا موانع بسیار بزرگی که پیش پای ارز و تحریم در اقتصاد ایران قرار داده شده حل و فصل نشود جلب نظر اف‌ای‌تی‌اف یا عدم جلب آن فعلا اثری ملموس بر گره‌گشایی از مشکلات واقعی صادرکنندگان و مبادلات ارزی کشور ندارد. به عبارت دیگر باید گفت بحث اف‌ای‌تی‌اف یک موضوع بسیار کم اهمیت در موضوع اقتصاد امروز کشور ماست.