من که فوتبالی نیستم و چیزی هم از فوتبال سر درنمی‌آورم ولی آن روز که برزیل از آلمان باخت خیلی ناراحت شدم. ببینید چه قدر اتفاق مهمی بوده که دارم می‌گویم آن روز که برزیل از آلمان باخت. یعنی مخاطب خودش باید بفهمد کدام روز را می‌گویم حتی اگرچند سال از آن روز گذشته باشد. از قدیم هم همین‌طور بوده.
اتفاقات مهم، تاریخ و تقویم را می‌ساختند. مثلا می‌پرسیدند فلانی کی به دنیا آمد؟ جواب می‌داد سال سیل یا کدام روز؟ روز بلوای نان.
خلاصه همین‌که روز باخت برزیل از آلمان این‌قدر مهم است، یعنی فوتبال برزیل چیز مهمی است حتی برای من که چیزی از فوتبال نمی‌دانم و نزدیک‌ترین تجربه‌ام از دیدن فوتبال خلاصه می‌شود به همین بازی‌های رایانه‌ای و کنسول‌های بازی که از همه بازیکن‌های واقعی که در دنیای واقعی انسانند و شعور و فهم دارند، برایم اسم‌های مجازی ساخته که قدرت هرکدام‌شان را در بازی می‌دانم ، مثلا  اگر فلان اسم بازیکن را بیاورم در زمین می‌توانم با آن خوب
ضربه سر بزنم.
راستش پریروز که خبر کرونای برزیلی را دیدم، یاد این افتادم که ما فقط از برزیل فوتبالش را می‌شناختیم و چند چیز دیگر که خیلی دوست نداریم درباره‌شان صحبت کنیم.
مثلا دوست نداریم دراین‌باره صحبت کنیم که ما از برزیل گوشت‌های یخ‌زده را هم می‌شناسیم؛ گوشت‌هایی که در این اوضاع گرانی و حذف آن از سبد قشر متوسط جامعه برای نوع یخ‌زده آن مردم صف می‌کشند. برای گوشت‌های یخ‌زده‌ای که بیشتر کارشناسان سلامت بر بی‌فایده یا مضر بودن آنها‌ اصرار دارند. بگذریم. می‌گویند کرونای برزیلی در یک روز 2000 نفر را به کام مرگ کشانده و قدرت سرایتش نزدیک سه برابر کرونای آفریقایی و انگلیسی است. خدا کند این کرونا دیگر یخ‌زده‌اش به کشور ما نرسد و ارزان‌تر از کروناهای دیگر عرضه نشود و مردم برای گرفتنش صف نکشند.