پیامبران در سینمای اشیران
هیچ عاملی وجود ندارد که از ارزشهای سینمایی پرداختن به داستان پیامبران بکاهد. همهچیز از نیاز فطری بشریت به فرستادگان خداوند گرفته تا وجوه بینظیر داستانی در زندگی پیامبران و انبوه موقعیتهای پیچیده انسانی و کنشهای منحصربهفرد و غیرقابل پیشبینی آنان و مخاطبانشان، باعث میشود فیلمهایی که به سرگذشت پیامبران میپردازند با وجود داستانهای شنیدهشدهشان، پرمخاطب، جذاب و بحثبرانگیز باشند. سینمای ایران هم تلاش کرده از این قافله عقب نماند و روایت خود را که مبتنی بر قرآن است به جهان ارائه کند. در میان این فیلمها شاید مهمترینشان فیلم سینمایی «محمد(ص)» به کارگردانی مجید مجیدی باشد که در آن از ارائه چهرهای بهعنوان چهره پیامبر اسلام اجتناب شده است. با این حال این حکم نزد مسلمانان عمومیت ندارد و سایر پیامبران الهی در فیلمهای متعددی بازنمایی شدهاند. این بازنمایی از حیث شخصیتپردازی و ظاهر، به فیزیک بازیگران آنها و گریم بسیار وابسته بوده است که در این جا نگاهی به آنها میاندازیم.
فرجا... سلحشور سال 1372، کار بزرگی کرد و برای زندگی حضرت ایوب فیلمنامه نوشت.
او خود براساس این فیلمنامه فیلم ساخت و حتی خودش هم نقش اصلی را که ایوب(ع) بود، بازی کرد. او بعدها نسخهای تلویزیونی نیز از این فیلم تهیه کرد که بهصورت سریال بارها از تلویزیون پخش شد. در گریم فرجا... سلحشور از اغراق سینمایی بهخصوص خبری نیست.
ابراهیم خلیلا... (ع)
11 سال بعد یعنی سال 1383 محمدرضا ورزی فیلمنامهای برای حضرت ابراهیم نوشت و آن را با عنوان «ابراهیم خلیلا...»(ع) کارگردانی کرد؛ محمد صادقی نقش حضرت را بازی میکرد. این فیلم دوران به نبوت رسیدن ابراهیم(ع) را به نمایش میگذارد. او در میان کافران بزرگ شده و آنها را به پرستش خالق خود فرا میخواند. محمد صادقی، بارها سابقه بازی در چنین نقشهایی را داشته است؛ صورت او برای حضور در نقشهای تاریخی از جمله پیامبران قابلیتهایی دارد که انتخاب خیلیهاست. در این مجموعه یکی از نقشهایی که کمتر کسی فکر میکرد متناسب با بازیگرش باشد، نقش حضرت اسماعیل(ع) بود که حسام نواب صفوی آن را ایفا میکرد.
عیسی مسیح(ع)
در همین سال نادر طالبزاده نیز دست به کار شد تا برای عیسی مسیح فیلمی بسازد. نام فیلم «بشارتمنجی» بود که فیلمنامهاش را هم خود طالبزاده نوشته بود و البته بعدها نسخه تلویزیونی آن نیز در قالب سریال پخش شد. بازیگر نقش حضرت عیسی در این فیلم شناختهشده نبود اما در گریم او بسیار اغراق شده بود. موها و محاسن طلایی فرشده برای این نقش، مشابه گریمی بود که هالیوودیها از آن استفاده میکنند.
سلیمان نبی(ع)
سال 87 هم شهریار بحرانی دست به کار شد و برای حضرت سلیمان فیلمی ساخت؛ «مُلک سلیمان» عنوان این فیلم دنبالهدار سینمایی بود که اولین بخش از سهگانه آن روی پرده سینماهای ایران رفته است. این فیلم روایت مقطعی از زندگی سلیمان است و در آن از فناوریهای پیشرفته سیجیای و دیای استفاده شده است. امین زندگانی بازیگر نقش حضرت سلیمان بود؛ گریم او اغراقشده نبود اما بههر حال به عنوان بازیگری خوشسیما باز هم سینمای ایران به الگوی زیبارویی پیامبران تن داد.
یوسف و یعقوب(ع)
مثل امین زندگانی که بهعنوان بازیگری خوشسیما در نقش حضرت سلیمان ظاهر شده بود، اینبار خوشسیمای دیگری در نقش یوسف (ع) ظاهر شد؛ مصطفی زمانی را میگوییم در سریال «یوسف پیامبر». مجموعهای تلویزیونی پیرامون داستان زندگی یوسف(ع) به کارگردانی فرجا... سلحشور که سال 1387 پخش شد. نقش یعقوب(ع) را نیز محمود پاکنیت بازی میکرد.