جوانی که شب گذشته در توکیو پرچم ایران را روی دوشش انداخته و دور افتخار می‌زد «محمدرضا گرایی» بود؛ کشتی‌گیر شیرازی که موفق شد دومین طلای کاروان ایران را دشت کند. او به هر حرفی که زد عمل کرد. قبل از مسابقه نیمه‌نهایی وزن 68 کیلوگرم کشتی فرنگی گفت قطعا به فینال صعود می‌کند. قبل از فینال هم گفت طلا را می‌گیرد. او بعد‌از‌ظهر دیروز به قولی که داده بود عمل کرد و مدال طلا را به گردن آویخت. حریف اوکراینی آمده بود تا محمدرضا را شکست دهد ولی این جوان شیرازی قدرت خود را به رخ او و جهان کشید. در فینال‌ها معمولا کشتی‌گیران با اندک اختلاف بر رقبای خود فائق آمده‌اند ولی گرایی موفق شد 9 بر یک و با اختلاف 8 امتیاز پرویز نصیب‌اف را شکست دهد. گرایی حتی بعد از پایان مسابقه هم همچنان فن می‌زد، البته این بار نه به حریف اوکراینی که به حسن بنا. حرکت سالتوی او روی حسن بنا باعث شد تا همه کسانی که در سالن هستند به وجد بیایند. گرایی بلافاصله بعد از این فینال رویایی و دور افتخارش، مقابل مانیتوری قرار گرفت که به صورت زنده با خانواده‌اش ارتباط برقرار کرده بود. گرایی از مادر، برادر و خانواده‌اش تشکر کرد و گفت برای دیدن‌شان لحظه‌شماری می‌کند. او در راهروی منتهی به رختکن هم با خبرنگارانی مواجه شد که از مدال او به وجد آمده بودند.
 دل مردم را شاد کردی. برایمان از این لحظه بگو.
خدا را شکر. از دوران نوجوانی رویای کسب مدال المپیک را داشتم. شب‌ها خوابش را می‌دیدم. الان احساس خاصی دارم. خوشحالم به رویایی که در سر داشتم رسیدم.
 جایی ایستاده‌ای که خیلی‌ها آرزویش را دارند.
دقیقا. هر ورزشکاری آرزو دارد به مدال المپیک دست پیدا کند. نمی‌توانم شادی‌ام را از این لحظه وصف کنم. از یک بابت دیگر هم خوشحالم. این‌که توانستم دل مردم کشورم را شاد کنم.
 تو به هر قولی که دادی وفا کردی. یک سال قبل هم گفته بودی مدال المپیک را به دست می‌آوری. آن موقع حتی مشخص نبود در این رقابت‌ها حاضر می‌شوی یا نه.
دقیقا. ولی من هدف داشتم. دو سال زحمت کشیدم و به این فکر می‌کردم که باید در المپیک حاضر باشم. وقتی گفتم مدال المپیک را می‌گیرم هنوز افتخار پوشیدن دو بنده تیم‌ملی را نداشتم. الان به هدفی که داشتم رسیدم. خوشحالم که به قولم عمل کردم و مدال المپیک را گرفتم.
 بازی فینال خیلی سخت بود. حتی کار به چلنج کشید. چرا در صحنه اول که فن زدی، 4 امتیاز را به تو ندادند و رای داور وسط را برگرداندند؟
در صحنه‌ای که من اخطار گرفتم، حریف اوکراینی مچ دستم را گرفت و خطا کرد. دوربین آن صحنه را نگرفت چون اگر داوران می‌دیدند قطعا به من امتیاز می‌دادند. اعتراض هم کردیم که داوران توجه نکردند. بعد از آن کشتی را از نظر فنی در دست گرفتم. خودم فکر می‌کنم روی فنی که زدم خطا نکردم ولی به هر حال نظر داوران این بود. حالا مهم نیست چه اتفاقی افتاد، مهم این است که توانستم کشتی را ببرم.
 در گروه مرگ قهرمان شدی و این ارزش کارت را بیشتر می‌کند.
قهرمان‌های بنامی در گروه من بودند. به جرات می‌گویم 6-7 نفرشان قهرمان جهان بودند. منتها وقتی بخواهید قهرمان شوید، باید همه را ببرید. خوشحالم که موفق شدم همه را ببرم و به این عنوان مهم دست پیدا کنم.