استراحت در اوقات تعطیل، نیاز انسان است و همه ما برای حفظ سلامت جسمی و روحی به آن نیاز داریم، درحقیقت استراحت‌كردن یكی از راهكارهایی است كه برای دوری از استرس و ارتقای سطح سلامت روان توصیه می‌شود و تعطیلات هم این فرصت طلایی را برای استراحت و بهبود سلامت روان در اختیار انسان‌ها قرار می‌دهد؛ مخصوصا به علت حضور افراد در جمع خانواده و ارتباط خوبی كه در این بین شكل می‌گیرد، شرایطی فراهم می‌شود كه افراد می‌توانند به دور از استرس و مشكلات روزمره زندگی كنند. اما آنچه مشخص است این كه تعطیلات هرچقدر هم كه طولانی باشد بالاخره به پایان می‌رسد و همه باید به روال قبلی زندگی خود برگردند. به عقیده من یكی از دلایل به‌وجود آمدن احساس افسردگی بعد از تعطیلات نوروزی این است كه خیلی‌ها بدون برنامه این تعطیلات را شروع می‌كنند و به دلیل این‌كه در طول سال هم به صورت نامتناوب و پیش‌بینی نشده به سفرهای كوتاه مدت می‌روند، به ایام تعطیلات نوروزی صرفا به چشم یك دوره زمانی بلندمدت برای سفر نگاه می‌كنند و چه در صورت محقق شدن این برنامه‌ریزی و چه در صورت محقق نشدنش افسرده می‌شوند. در این رابطه با گروه اول كه با برنامه‌ریزی به سفر رفته‌اند، احساس افسردگی وقتی اتفاق می‌افتد كه از برنامه آزادانه، شاد و پرهیجان روزهای سفر فاصله می‌گیرند و به حصار و چارچوب خانه برمی گردند و انجام كارهای روزمره و معمول زندگی، نوعی بی‌حسی در مغز آنها ایجاد می‌كند. از سوی دیگر افرادی كه تمایل به مسافرت در ایام نوروز داشته‌اند اما امكان این سفر برای آنها فراهم نشده هم باز دچار افسردگی می‌شوند، چراكه احساس می‌كنند به هدفی كه داشته‌اند نرسیده‌اند و روزهایشان را به بطالت گذرانده‌اند و در حقیقت از نوروز خودشان لذت كافی را نبرده‌اند. به عبارتی مجموعه‌ای از افراط و تفریط‌ها در كنار هم این احساس افسردگی را به وجود می‌آورد اما می‌توان با این حالت روحی افسردگی مقابله كرد، به این شكل كه بعد از پایان تعطیلات، به دنبال اهداف بزرگ و كارهای سخت نباشیم و روال معمول زندگی را با برنامه‌ریزی‌های كوچك‌تر شروع كنیم و كارهای بزرگ را به زمانی كه دوباره سرحال شدید، موكول كنیم.