دكتر علی شاه‌حسینی، صحبت‌های خودش را چنین پایان‌بندی و جمع‌بندی می‌كند: می‌خواهم به نكته جالبی اشاره كنم ولی دوست دارم از آن
بد برداشت نكنید. در كشورهای پیشرفته معروف است كه می‌گویند كسی را كه حقوق خوانده مثلا به عنوان شهردار انتخاب نمی‌كنند. چرا؟ چون همه چم و خم قانون را می‌داند، می‌ترسد كاری بكند و درنتیجه حركتی نمی‌كند و از ترس توبیخ، باعث پیشرفت شهر هم نمی‌شود. من زمانی كه اولین آموزشگاه مستقلم را زدم و شهرداری و مالیات و دارایی سراغم آمد، به مشكلات زیادی خوردم. اصلا نمی‌دانستم مالیات یعنی چه. مطمئن باشید اگر این جور چیزها را می‌دانستم، دست‌به‌كار نمی‌شدم. البته منظورم این نیست كه اصلا فكر نكنید، منظورم این است كه اطلاعات و عمل شما باید شانه‌به‌شانه هم حركت كند. گاهی ندانستن یك اصل، باعث می‌شود شما كاری را انجام بدهید كه اگر از آن خبر داشتید، هیچ‌وقت اقدام به این كار نمی‌كردیم. در كل باید به شما بگویم همه كارآفرینان و حتی خود من، از هیچ همه‌چیز را بنا كردیم. من در اوایل كار یك رنو 5 مدل 61 داشتم كه كف آن سوراخ بود و در مواقع بارندگی آب توی آن جمع می‌شد. با همان ماشین سفر هم می‌رفتیم. اما به‌سختی كار كردم و توانستم به موفقیت برسم. معتقدم موفق‌ها چون موشك كروز می‌مانند. وقتی هدفی را شناسایی كردند، تا به آن اصابت نكنند ول‌كن نیستند. همین سماجت و پافشاری است كه جواب می‌دهد. شاید بعضی وقت‌ها مسیر را عوض كنند، ولی درنهایت به هدف اصابت خواهند كرد.»