آسمان پرستاره هدایتگر جانوران شبزی
تحقیقات محققان نشان میدهد جانوران شبزی برای پیدا كردن مسیر خود در طول شب، از ستارهها و راه شیری كمك میگیرند. رمزگشایی از چگونگی جهتیابی جانوران در سراسر جهان موضوع جذابی است كه مدتی است كه پژوهشگران سوئدی را هم مشغول خود كرده است. اما این تحقیقات در حالی پیش میرود كه با افزایش آلودگی نوری در سطح جهان روبهرو هستیم.
جالب است بدانید فعالیت شبانه این جانوران با وجود محدودیتهایی كه دارد، بر فعالیت روزانه آنها مزیت دارد. برای مثال شكارچیان و انگلهای كمتری در شب فعالیت دارند، رقبای غذایی در شب به اندازه رقبای روز نیستند و حیوانات مهاجر یا آن دسته از حیواناتی كه برای جستوجوی غذا مسافتهای بسیار زیادی را طی میكنند، خنكای شب را به گرمای روز ترجیح میدهند. از توانمندیهای خارقالعاده جانوران شبزی این است كه میتوانند جهت حركت خود را در تاریكی شب حفظ كنند. از جمله پرندگان مهاجر كه با غروب خورشید شروع به پرواز میكنند، از قوه جهتیابی مغناطیسی خود و موقعیت ستارههای خاصی در آسمان كمك میگیرند.
البته همیشه هم اینطور نیست؛ برای مثال سوسك سرگین غلتان برای جهتیابی از ستارههای مشخصی استفاده نمیكند. در عوض با كمك نور ناشی از راه شیری كه با تاریكی آسمان شب حالت ضدنور میسازد، حركت میكند. بررسیها نشان میدهد فوك، بید، قورباغه و سایر حیوانات نیز برای حركت در شب از آسمان پرستاره استفاده میكنند. جیمز فوستر زیستشناس دانشگاه لوند عقیده دارد: حیوانات با چشمان دوربین خود - مدلی شبیه چشم انسانها- میتوانند ستارههای خاصی را تشخیص دهند. اما حشراتی كه چشمانی مركب دارند به احتمال زیاد نمیتوانند این كار را انجام دهند. ولی به نظر میرسد آنها میتوانند آسمان پرستاره و موقعیت راه شیری را به صورت الگوهایی از نور درك كنند. جیمز فوستر عقیده دارد هنوز اطلاعاتمان بهدلیل ضعف دوربینهای تصویربرداری از زندگی جانوران شبزی بسیار كم است. برای مثال هنوز این مساله در هالهای از ابهام است كه چگونه پرندگان مهاجر الگوی راهیابی خود را در شب تغییر میدهند.
منبع: Science Daily