پیاده‌نظام‌های آمریكایی در ایران
این طرح آن‌قدر روشن است كه به تحلیل خاصی هم نیاز ندارد. من فكر می‌كنم كه اگر خود كاخ سفید می‌خواست از طریق ارگان‌های رسمی‌اش تصویر و هفته‌نامه‌ای را منتشر كند، نمی‌توانست این‌قدر خوب و عالی به هدفش برسد، در این بین حتی تیترهایی كه این نشریه دارد نیز كاملا با نگاه معاندین آمریكایی ما مثل پومپئو و ترامپ یكی است. این تصویر كه در آن ارتش آمریكا در حال حركت به سمت ماست در كنار آن تیتر عجیب كه جنگ در آن با رنگ قرمز مشخص شده تا جلب توجه كند، حرفی برای گفتن نمی‌گذارد و در كل تمام مطالب آن تأمل‌برانگیز است.
خود من ابتدا كه آن را دیدم فكر كردم این یك نشریه طنز است، اما بعد متوجه شدم كه كاملا جدی است. در ادامه هم تیتری كه به میانه‌روها برمی‌گردد، جزو مواردی است كه به بحث واسطه‌گری میانه‌روها برای جلوگیری از وقوع جنگ اشاره می‌كند، میانه‌روهایی كه معلوم نیست از نگاه آنها چه كسانی هستند و انگار همیشه بحث جنگ مطرح بوده و آنها وساطت كردند و جلویش را گرفته‌اند. البته این مسأله از بحث جنگ تحمیلی مجزاست.
در این میان اتفاقاتی كه بین ایران و آمریكا در حال وقوع است كاملا مشهود است و خوی تفرعون، سلطه‌طلبی و مستكبرانه‌ای كه آنها دارند هم با نگاهی به اتفاقات رخ‌داده به‌راحتی قابل برداشت است، آنها میلیاردها دلار در خاورمیانه هزینه كردند، اما عملا اتفاقی صورت نگرفته و حال به پیادهنظامها روی آورده‌اند. این پیادهنظامها فقط پمپئو و... نیستند و در داخل كشور هم حضور دارند، یكی از آنها همین هفته‌نامه‌ای است كه از آن صحبت می‌كنیم، نشریه‌ای كه فكر می‌كنم كار مشترك آقایان كرباسچی و قوچانی است و در آن یكدفعه یادداشتی را از مشاور سیاست خارجه آمریكا می‌آورند و در آن مطرح می‌كنند كه آیا راه‌های تعامل تهران و واشنگتن باید پوشش داده شود؟! این جز جهالت چیزی نیست كه این همه استبداد را از سوی آمریكایی‌ها نبیند و دست به چنین اقداماتی بزند. این مجله نیز همین كار را می‌كند، یعنی قدرت نظامی آمریكا را به رخ خودمان می‌كشد، اتفاقی كه با مطرح كردن آن تیتر با آن فرم گرافیكی می‌خواهد بگوید كه اگر برای مذاكره نرویم، هر لحظه ممكن است یك جنگ صورت بگیرد. من اسم این اقدام را تنها می‌توانم خباثت بگذارم.
این مجله در وهله اول باید توقیف شود و بعد هم دست‌اندركاران آن باید جواب دهند كه در چنین شرایطی كه در حال جنگ نرم هستیم، چرا باید به این شكل برای آمریكایی‌ها مطلب تبلیغاتی بروند. باز هم باید بگویم كه واقعا جالب است كه این شكلی كه این نشریه اقدام به انتشار چنین تصاویر و تیترهایی كرده، خود آمریكایی‌ها به آن نپرداختند و از جنگ با ایران هراس دارند. خلاصه آن كه هر كسی با دیدن این تصویر و گرافیك به كاربرده شده در آن ناراحت می‌شود، حال باید دید كه مسؤولان این امر چه واكنشی به آن نشان می‌دهند.
خود من ابتدا كه آن را دیدم فكر كردم این یك نشریه طنز است، اما بعد متوجه شدم كه كاملا جدی است. در ادامه هم تیتری كه به میانه‌روها برمی‌گردد، جزو مواردی است كه به بحث واسطه‌گری میانه‌روها برای جلوگیری از وقوع جنگ اشاره می‌كند، میانه‌روهایی كه معلوم نیست از نگاه آنها چه كسانی هستند و انگار همیشه بحث جنگ مطرح بوده و آنها وساطت كردند و جلویش را گرفته‌اند. البته این مسأله از بحث جنگ تحمیلی مجزاست.
در این میان اتفاقاتی كه بین ایران و آمریكا در حال وقوع است كاملا مشهود است و خوی تفرعون، سلطه‌طلبی و مستكبرانه‌ای كه آنها دارند هم با نگاهی به اتفاقات رخ‌داده به‌راحتی قابل برداشت است، آنها میلیاردها دلار در خاورمیانه هزینه كردند، اما عملا اتفاقی صورت نگرفته و حال به پیادهنظامها روی آورده‌اند. این پیادهنظامها فقط پمپئو و... نیستند و در داخل كشور هم حضور دارند، یكی از آنها همین هفته‌نامه‌ای است كه از آن صحبت می‌كنیم، نشریه‌ای كه فكر می‌كنم كار مشترك آقایان كرباسچی و قوچانی است و در آن یكدفعه یادداشتی را از مشاور سیاست خارجه آمریكا می‌آورند و در آن مطرح می‌كنند كه آیا راه‌های تعامل تهران و واشنگتن باید پوشش داده شود؟! این جز جهالت چیزی نیست كه این همه استبداد را از سوی آمریكایی‌ها نبیند و دست به چنین اقداماتی بزند. این مجله نیز همین كار را می‌كند، یعنی قدرت نظامی آمریكا را به رخ خودمان می‌كشد، اتفاقی كه با مطرح كردن آن تیتر با آن فرم گرافیكی می‌خواهد بگوید كه اگر برای مذاكره نرویم، هر لحظه ممكن است یك جنگ صورت بگیرد. من اسم این اقدام را تنها می‌توانم خباثت بگذارم.
این مجله در وهله اول باید توقیف شود و بعد هم دست‌اندركاران آن باید جواب دهند كه در چنین شرایطی كه در حال جنگ نرم هستیم، چرا باید به این شكل برای آمریكایی‌ها مطلب تبلیغاتی بروند. باز هم باید بگویم كه واقعا جالب است كه این شكلی كه این نشریه اقدام به انتشار چنین تصاویر و تیترهایی كرده، خود آمریكایی‌ها به آن نپرداختند و از جنگ با ایران هراس دارند. خلاصه آن كه هر كسی با دیدن این تصویر و گرافیك به كاربرده شده در آن ناراحت می‌شود، حال باید دید كه مسؤولان این امر چه واكنشی به آن نشان می‌دهند.
ضمیمه کلیک
