برزیلی‌ها اگرچه یك هفته قبل از این مسابقات نیمار را به‌دلیل مصدومیت از دست دادند، اما اصلا دوست ندارند جام را در خانه به تیم دیگری بدهند؛ به‌خصوص این‌كه آخرین قهرمانی آنها در این جام به سال 2007 باز می‌گردد. تیم تیته در 10 بازی گذشته خود، 9 بازی را با پیروزی پشت سر گذاشته و می‌خواهد نهمین قهرمانی خود را در خانه جشن بگیرند. دیگر تیم‌های این گروه به هیچ وجه نمی‌توانند رقیب سرسختی برای برزیلی‌ها باشند. بولیوی كه بازی افتتاحیه را مقابل برزیل برگزار می‌كند، تنها افتخارش قهرمانی در این مسابقات در سال 1963 است. این تیم طی سال‌های گذشته همیشه در مرحله گروهی حدف شده و بعید به نظر می‌رسد این بار هم به موفقیتی برسد. تنها افتخار دیگر تیم این گروه یعنی ونزوئلا هم رسیدن به مرحله نیمه‌نهایی در كوپا سال 2011 است. پرو هم كه دو قهرمانی در سال‌های 1939 و 1975 در كارنامه‌اش دارد، تیم قابل پیش‌بینی نیست و اخیرا هم مربی‌اش در اظهارنظری گفت این تیم یا به همه می‌بازد یا مقابل همه پیروز می‌شود.


 هیچ فرصتی بهتر از كوپا آن هم در خاك برزیل نیست تا لیونل مسی بتواند با قهرمان كردن تیمش، هم خاطره تلخ جام جهانی سال گذشته را پاك كند و هم به ناكامی‌هایش در بازی‌های ملی پایان بدهد. آرژانتینی‌ها با 14 قهرمانی
و 14 نایب قهرمانی پر افتخارترین تیم در این مسابقات هستند اما آخرین قهرمانی‌شان به سال 1993 باز می‌گردد. لیونل اسكالونی می‌خواهد از بازگشت مسی و آگوئرو بیشترین استفاده را ببرد و در خاك رقیب سنتی به جام قهرمانی برسد.
سرسخت‌ترین رقیب آلبی سلسته در این گروه، كلمبیا است كه با رفتن كارلوس كی‌روش به این تیم، جان تازه‌ای گرفته است. با بودن بازیكنانی همچون خامس رودریگز و كوادرادو، بازی این تیم و آرژانتین می‌تواند بسیار هیجانی باشد. پاراگوئه هم با مربی جدیدش كه حدود چهار ماه پیش آمد، بعدی به نظر می‌رسد شانس زیادی برای صعود داشته باشد.
در مورد قطر هم گرچه به‌عنوان مهمان شركت كرده و نمی‌توان برایش شانس زیادی متصور بود، اما این مسابقات قطعا می‌تواند محك خوبی برای میزبان جام جهانی 2022
باشد.
شاگردان فیلیكس سانچس اسپانیایی بعد از قهرمانی در جام ملت‌های آسیا 2019، می‌توانند با رقبایی به مراتب سرسخت‌تر روبه‌رو شوند.

شیلی كه در دو دوره قبلی این مسابقات در سال‌های 2015 و 2016 قهرمان شده، خیلی دوست دارد اولین تیم در تاریخ كوپا باشد كه در قهرمانی هت تریك می‌كند. از سوی دیگر، این مسابقات می‌تواند آخرین بازی‌های رسمی نسل طلایی شیلی متشكل از بازیكنانی همچون سانچس و ویدال باشد. موفقیت شیلی در كوپا امسال می‌تواند خاطره تلخ نرسیدن به جام جهانی 2018 را از ذهن طرفدارانش پاك كند.
البته شیلی راه سختی در این مسیر دارد و در همین مرحله گروهی باید با حریفی همچون اروگوئه بازی كند كه با 15 قهرمانی، دومین تیم پرافتخار كوپا محسوب می‌شود. نسل طلایی این تیم با بازیكنانی همچون سوارس و كاوانی هم به پایان خط رسیده و خیلی دوست دارند با جام از تیم ملی خداحافظی
كنند.
ژاپن هم به‌عنوان دومین تیم مهمان گرچه سابقه حضور در این مسابقات در سال 1999 را دارد، اما در این دوره نمی‌توان حتی شانس صعود را برای آنها متصور بود. مربی این تیم ممكن است از بازیكنان جوان استفاده كند تا برای المپیك سال بعد محكی جدی بخورند. برای اكوادور هم كه در چهار بازی قبلی خود به هیچ پیروزی نرسیده، نمی‌توان شانس زیادی در نظر گرفت.