اقدامات دولت‌های اروپایی  درباره انجام تعهداتشان در حوزه توافق بین المللی برجام نشان دهنده اوج ضعف و بی قدرتی آنها در برابر ایالات متحده آمریکاست و این مساله باعث کاهش اعتبارشان در عرصه سیاسی جهان شده است. با اینکه اروپا شامل 28 کشور است و سه کشور مهم مثل فرانسه، آلمان و انگلیس هم امضا‌کننده این سند بین‌المللی هستند اما در برابر فشارهای ایالات متحده  چهره‌ای ناتوان و ضعیف از خود به نمایش گذاشتند. بنابراین برای جمهوری اسلامی ایران قول‌و قرارهای بی‌پشتوانه و بدون اقدامات عملی اتحادیه اروپا و طرف‌های امضا کننده برجام هیج ارزشی ندارد.
طبیعی است که جمهوری اسلامی ایران به هیچ چیز کمتر از اجرای کامل و تمام‌عیار تعهدات کشورهای اروپایی در سند برجام قانع نیست و اگر آنها به هر دلیلی نتوانند این تعهدات را عملی کنند بدون تردید گام های بعدی از سوی جمهوری اسلامی ایران برای کاهش تعهدات برجامی برداشته خواهد شد و مسئولیت و عواقب آن بر عهده همه کسانی است که در اجرای تعهدات خود ناتوانی و ضعف نشان دادند.
اساسا قرار نبود از ابتدا این جاده به صورت  یکطرفه  و  فقط با اجرای تعهدات از سوی ایران باشد. هر تعهدی دو طرف دارد و یک طرف آن جمهوری اسلامی ایران قرار دارد و طرف دیگر آن هم کشورهای متعهد به این سند هستند. بنابراین طبیعی است وقتی کشورهای متعهد به هر دلیلی از خود ناتوانی به خرج می‌دهند هیچ دلیلی ندارد که ما به تعهدات خود عمل کنیم. اجرا نکردن تعهدات جمهوری اسلامی ایران در برجام به عنوان یک عکس‌العمل و اقدام متقابل که یک اصل شناخته شده در معادلات بین‌المللی است طبیعی‌ترین و به حق ترین واکنشی است که ما باید در برابر این کشورها از خود بروز دهیم.