زندگینامه استاد حسین محجوبی
حسین محجوبی سال 1309 در شهرلاهیجان متولد شد.
ایام کودکی و نوجوانی را در آن دیار سرسبز و بهشتی و با خاطرات فراموش نشدنی که همه ضمیر باطن او را در برگرفته بودند، سپری کرد.
سال 1329 بر اثر اتفاقی، به لطف زنده یاد استاد دکتر محمد علی مجتهدی برای ادامه تحصیلات متوسطه به دبیرستان البرز تهران آمد و سپس از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران سال 1338 فارغ التحصیل شد.
از آن سالها علاوه بر نقاشی و نقاشیخط در عرصه معماری و پارک سازی و فضای سبز فعالیت داشته و بیش از نیم قرن است در عالم هنر تلاش می کند و حاصل آن شرکت در دهها نمایشگاه جمعی وانفرادی است.
آثار محجوبی (ملهم از طبیعت) جایگاه ویژه ای در عرصه نقاشی دارد و همواره مورد توجه علاقهمندان در داخل و خارج از کشورقرار گرفته است. از جمله کارهای ماندگار این هنرمند که خود و آثارش در ایران و جهان شناخته شده هستند، طراحی پارک ساعی تهران است.
مختصری درباره آثار این هنرمند:
آثار حسین محجوبی به عنوان یکی از پیشکسوتان نقاشی نوگرای ایران حائز ارزشهای زیادی است. این نسل از نقاشان ایران، راهی را در پیش گرفتند که پیش از آن جایی در نقاشی ایران نداشت. در روزگاری که شیوه واقعگرایانه کمال الملک از یک سو و فرمهای نازک مینیاتورهای حسین بهزاد از سوی دیگر هنر ایران را در بر گرفته بود؛ شاید کمتر تصور می شد هنر نقاشی در ایران به چنین آزادیای در بیان دست یابد. موج نو نقاشی ایران سنتهای گذشته را شکافت و نو زادهای ازین میان متولد شد که پیش از این تاریخ نقاشی نظیرش را ندیده بود.
آثار حسین محجوبی به عنوان یکی از هنرمندان بنام نقاشی مدرن ایران، بیشتر در قالب طبیعت خلق شدهاند. این موضوع شاید به سبب توجه ناخودآگاه هنرمند به زادگاه و خاطرات کودکی اوست. این هنرمند از سوی دیگر نیز با طبیعت همپیوند است. علاقه او را به عناصر طبیعی به راحتی میتوان از رشته دانشگاهیاش در یافت. این هنرمند در رشته معماری فضای سبز از دانشکده هنرهای زیبا به ادامه تحصیل پرداخته و پس از آن هم در این حوزه فعالیت هایی انجام داده است.
شاید بن مایه ذهن او برگرفته از محیط زیست زیبای زادگاهش است. به هر روی توجه و دقت این هنرمند در طبیعت و نحوه پالایش فرم های طبیعی چنان با لطافت در آثار وی صورت گرفته است که نمی توان آن را تنها یک اتفاق ساده یا یک مهارت دانست. او سال ها به دقت طبیعت را از نظر گذرانده و ساعتها در فرمها و رنگهای شاخ و برگ درختان به مراقبه پرداخته و اکنون آثار او نگاهی پالایش یافته از طبیعت است که در پس آن دانش عمیق این هنرمند به محیط زیستش قرار دارد.
او شاخههای درختان و آنها را خیلی خوب میشناسد. گویی فرمهای طبیعت در ذهن او با لطافتی بینظیر استحاله مییابند و به نقشهایی دلپذیر برای مخاطبانش بدل می شوند. در آثار او آرامشی سرشار از دقت موج می زند. آرامشی که حکایت از درون منتظم یک نقاش دارد. رنگهای تلطیف شده در آثار او مناظر بی بدیل بهاری را تداعی می کنند. گاه مخاطب میتواند به درون نقشهای این هنرمند سری بزند و در مناظر رویایی آن گام بردارد. لطافت و ظرافت حاکم بر آثار این هنرمند قدری به آثار نقاشان ونیز نزدیک است. از سوی دیگر آرامش یک طبیعت رویایی که در آثار این هنرمند دیده میشود؛ بیننده را به یاد آثار نقاشان منظره ساز هلندی میاندازد.
ایام کودکی و نوجوانی را در آن دیار سرسبز و بهشتی و با خاطرات فراموش نشدنی که همه ضمیر باطن او را در برگرفته بودند، سپری کرد.
سال 1329 بر اثر اتفاقی، به لطف زنده یاد استاد دکتر محمد علی مجتهدی برای ادامه تحصیلات متوسطه به دبیرستان البرز تهران آمد و سپس از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران سال 1338 فارغ التحصیل شد.
از آن سالها علاوه بر نقاشی و نقاشیخط در عرصه معماری و پارک سازی و فضای سبز فعالیت داشته و بیش از نیم قرن است در عالم هنر تلاش می کند و حاصل آن شرکت در دهها نمایشگاه جمعی وانفرادی است.
آثار محجوبی (ملهم از طبیعت) جایگاه ویژه ای در عرصه نقاشی دارد و همواره مورد توجه علاقهمندان در داخل و خارج از کشورقرار گرفته است. از جمله کارهای ماندگار این هنرمند که خود و آثارش در ایران و جهان شناخته شده هستند، طراحی پارک ساعی تهران است.
مختصری درباره آثار این هنرمند:
آثار حسین محجوبی به عنوان یکی از پیشکسوتان نقاشی نوگرای ایران حائز ارزشهای زیادی است. این نسل از نقاشان ایران، راهی را در پیش گرفتند که پیش از آن جایی در نقاشی ایران نداشت. در روزگاری که شیوه واقعگرایانه کمال الملک از یک سو و فرمهای نازک مینیاتورهای حسین بهزاد از سوی دیگر هنر ایران را در بر گرفته بود؛ شاید کمتر تصور می شد هنر نقاشی در ایران به چنین آزادیای در بیان دست یابد. موج نو نقاشی ایران سنتهای گذشته را شکافت و نو زادهای ازین میان متولد شد که پیش از این تاریخ نقاشی نظیرش را ندیده بود.
آثار حسین محجوبی به عنوان یکی از هنرمندان بنام نقاشی مدرن ایران، بیشتر در قالب طبیعت خلق شدهاند. این موضوع شاید به سبب توجه ناخودآگاه هنرمند به زادگاه و خاطرات کودکی اوست. این هنرمند از سوی دیگر نیز با طبیعت همپیوند است. علاقه او را به عناصر طبیعی به راحتی میتوان از رشته دانشگاهیاش در یافت. این هنرمند در رشته معماری فضای سبز از دانشکده هنرهای زیبا به ادامه تحصیل پرداخته و پس از آن هم در این حوزه فعالیت هایی انجام داده است.
شاید بن مایه ذهن او برگرفته از محیط زیست زیبای زادگاهش است. به هر روی توجه و دقت این هنرمند در طبیعت و نحوه پالایش فرم های طبیعی چنان با لطافت در آثار وی صورت گرفته است که نمی توان آن را تنها یک اتفاق ساده یا یک مهارت دانست. او سال ها به دقت طبیعت را از نظر گذرانده و ساعتها در فرمها و رنگهای شاخ و برگ درختان به مراقبه پرداخته و اکنون آثار او نگاهی پالایش یافته از طبیعت است که در پس آن دانش عمیق این هنرمند به محیط زیستش قرار دارد.
او شاخههای درختان و آنها را خیلی خوب میشناسد. گویی فرمهای طبیعت در ذهن او با لطافتی بینظیر استحاله مییابند و به نقشهایی دلپذیر برای مخاطبانش بدل می شوند. در آثار او آرامشی سرشار از دقت موج می زند. آرامشی که حکایت از درون منتظم یک نقاش دارد. رنگهای تلطیف شده در آثار او مناظر بی بدیل بهاری را تداعی می کنند. گاه مخاطب میتواند به درون نقشهای این هنرمند سری بزند و در مناظر رویایی آن گام بردارد. لطافت و ظرافت حاکم بر آثار این هنرمند قدری به آثار نقاشان ونیز نزدیک است. از سوی دیگر آرامش یک طبیعت رویایی که در آثار این هنرمند دیده میشود؛ بیننده را به یاد آثار نقاشان منظره ساز هلندی میاندازد.