حالا چهار سالی هست كه ایام حج تمتع و عید قربان برای ما در عین این‌كه یك مساله و موضوع دلنشین و شیرین است، اما خاطره تلخ جان باختن بیش از 400 حاجی ایرانی در‌یك‌فاجعه انسانی در منا هم با آن گره خورده است؛ خاطره‌ تلخی كه به این راحتی‌ها قابل هضم‌شدن نیست. سعید نسیمی، شاعر آیینی و از شاعران اهل‌بیت(ع) كه در حج خونین سال 94 حضور داشته با یك سروده به یاد حج چهار سال قبل افتاده. بخش‌هایی از این سروده به روایت فارس به این شرح است:
صبح در مشعرالحرام آن روز
با توجه نماز برپا شد
بعد تکبیرِ عید قربان و
حرف حاجى که عید برپا شد

یاعلى گفته و همه همدل
جانب وادى منا رفتیم
چه منایى که گوییا آن روز
به سوى دشت کربلا رفتیم

همه آماده راهى جمرات
بهر رمى و برائت از ابلیس
بى‌خبر زآنکه در کمین ماست
دام نیرنگ و خدعه و تدلیس

وارثان هجوم کوچه تنگ
راه بر روى حاجیان بستند
حرمت میزبان و مهمان را
با جنایات خویش بشکستند

شدت ازدحام و بیم و امید
سینه در موج اضطراب افتاد
روى لب‌هاى ذاکر حجاج
نقشى از سوز قحط آب افتاد

دست ناپاک خائن‌الحرمین
عامل نقشه یهودی شد
سنی و شیعه در کنار هم
کشته از فتنه سعودی شد

بین دستان خسته مردى
همسرش ناگه از نفس افتاد
مرد با لا اله الا الله
تشنه لب زیر دست و پا جان داد

ناله‌ها یا حسین و یا عباس
ضجه‌ها یا علی و یا زهرا
اشک‌ها سوخت زیر تیغ عطش
چشم‌ها گفت یا امام رضا

باز تاریخ می‌شود تکرار
حاجیانی غریب، مهمانی
کربلا، آفتاب، تیغ عطش
میهمان‌ها شدند قربانی