سگ‌ها از هزاران سال پیش برای مراقبت از انسان و دام‌هایش اهلی شده‌اند، اما گاهی این سگ‌های اهلی شده با بی‌مسؤولیتی برخی افراد در طبیعت رها می‌شوند و برای مردم مشكل ایجاد می‌كنند و حتی خودشان نیز آسیب می‌بینند.
جمعیت سگ‌های رهاشده یا اصطلاحا سگ‌های ولگرد با مدیریت پسماند رابطه مستقیمی دارد. این مشكل حتی در كشورهای پیشرفته نیز به شكل‌های دیگر بروز پیدا كرده است. مثلا انگلستان سال‌ها گرفتار معضل موش بود و هیچ راهی برای كنترل جمعیت آن نداشتند تا این كه در این كشور به فكر مدیریت صحیح پسماندها افتادند و از آن زمان، روند كاهش جمعیت موش‌ها در این كشور آغاز شد.
در ایران نیز چون هنوز مدیریت پسماند را به‌درستی انجام نمی‌دهیم، نتوانستیم راهكار مناسبی برای مدیریت جمعیت موش‌ها و سگ‌های ولگرد پیدا كنیم. جالب است كه ما در كشورمان پسماندهای ویژه سگ‌ها از جمله باقیمانده‌های غذا را نیز به وفور تولید می‌كنیم. ما حتی به غذادهی به سگ‌های ولگرد هم به عنوان یك كار انسانی نگاه می‌كنیم كه خود این مساله بستر افزایش جمعیت سگ‌ها را فراهم می‌كند.
بنابراین برای كاهش جمعیت سگ‌های ولگرد نخست باید فرهنگ‌سازی صورت گیرد و به مردم توضیح داده شود كه غذا دادن به سگ‌های ولگرد لزوما كار پسندیده‌ای نیست و همچنین شهروندان باید تا می‌توانند از تولید پسماندهای ویژه این سگ‌ها دست بكشند.
از سوی دیگر، باید توجه داشت كه بیشتر سگ‌های ولگرد از نسل سگ‌های گله هستند نه سگ‌های دارای صاحب. در كشور ما نیز متاسفانه نمی‌توان سگ‌های گله را صاحب‌دار تلقی كرد، چراكه هیچ نظارتی روی میزان تولید مثل و نحوه تربیت این سگ‌ها نیست و در بسیاری از موارد، حتی گله‌داران به سگ‌های خود غذای كافی نمی‌دهند و به مسائل بهداشتی آنها اصلا توجه نمی‌كنند.
از این رو، وجود این چرخه معیوب در تولید مثل سگ‌های گله و رهاسازی آنها در طبیعت، سبب هرچه بیشتر شدن سگ‌های ولگرد خواهد شد.
در هر صورت فعلا بهترین راهكار پیشنهادی برای كنترل جمعیت سگ‌های ولگرد، جمع‌آوری آنهاست. این كاری است كه در كشورهای پیشرفته دنیا هم انجام می‌شود، اما با این تفاوت كه در آن كشورها، شرایط مناسبی برای نگهداری آنها فراهم می‌شود. البته این نگهداری موقتی است كه زمان آن، بسته به تعداد سگ‌های آزاد و ظرفیت مراكز نگهداری دارد. در مدتی كه سگ در پناهگاه حضور دارد سعی می‌شود كه صاحبی برای سگ پیدا شود و اگر این اتفاق نیفتد، سگ را با روش‌های علمی و بدون درد می‌كشند.
اما در ایران روش بسیار نامناسبی برای جمع‌آوری سگ‌های ولگرد وجود دارد. آنچه هم در فیلم پخش‌شده در فضای مجازی می‌بینیم، كشتن سگ با تزریق سم یا دارو است كه بسیار دردناك به نظر می‌رسد. این در حالی است كه پیمانكار شهرداری می‌توانست مثل كشورهای دیگر برای كشتن سگ‌ها، از گازهای خاص كه چندان هم گران‌قیمت نیستند، استفاده كند. در این میان، مقصر اصلی كنترل نشدن جمعیت سگ‌های ولگرد، شهرداری‌ها هستند كه هنوز نتوانسته‌اند نه پسماندهای شهری را به‌خوبی مدیریت كنند، نه راهكار مناسبی برای جمع‌آوری این سگ‌ها دارند.