نكته‌ای كه باید به آن توجه خیلی جدی بشود، تمایل كشورهای عربی در حمایت از رژیم صهیونیستی در چنین جنگی و رضایت آنها در ریشه‌كنی حزب‌ا... یا طایفه شیعه از جنوب لبنان بود. رژیم صهیونیستی در عالی‌ترین سطح خود یعنی اولمرت رئیس این رژیم، این مساله را اعلام كرد و گفت برای اولین‌بار كشورهای عربی، اسرائیل را در جنگ علیه یك سازمان عربی حمایت كردند؛ البته منظور او از كش ورهای عربی، همه آنها نبود بلكه منظور او بیشتر بر حوزه خلیج فارس و در رأس آنها رژیم آل‌سعود متمركز بود؛ البته طبیعتا مصر را هم شامل می‌شد اما می‌توانستیم در آن مقطع استثنائاتی قائل شویم. عراق فاقد حاكمیت بود و حاكم آن روز عراق یك حاكم نظامی آمریكایی بود. بنابراین عراق حاكمیتش در دست آمریكایی‌ها بود. دولت سوریه هم به‌دلیل مرگ مرحوم حافظ اسد دولت جوانی بود كه تازه شروع به كار كرده بود. به‌هرحال برای اولین بار اكثر كشورهای عربی در جنگ علیه یك سازمان عربی، اسرائیل را در این جنگ حمایت كردند. این یك واقعیت مهم و جدی بود كه اولمرت بیان كرد.
بنابراین ما باید سه منظور را در اهداف پنهان جنگ ۳۳روزه مدنظر قرار بدهیم؛ اول: فرصت حضور آمریكا و حاكمیت آمریكا در عراق و ایجاد رعب و وحشتی كه آمریكا در منطقه در اثر حضور گسترده خود ایجاد كرده بود. دوم: آمادگی كشورهای عربی و اعلام پنهان همكاری كشورهای عربی با رژیم صهیونیستی برای ریشه‌كنی حزب‌ا... و تغییر دموگرافی در جنوب لبنان؛ و سوم: اهداف خود رژیم برای بهره‌گیری از این فرصت جهت خلاص شدن از حزب‌ا... برای همیشه.