رهبر معظم انقلاب دو نكته دیگر فرمودند كه خیلی مهم بود؛ یكی فرمودند «من تصورم این است كه اسرائیل این طرح را از قبل آماده كرده بود و می‌خواست همین طرح را در یك غافلگیری كامل به اجرا بگذارد و حزب‌ا... را در غافلگیری نابود كند. عمل حزب‌ا... در گرفتن این دو اسیر، آن غافلگیری را به هم زد.» خب، من این اطلاعات را نداشتم، سید هم این اطلاعات را نداشت، عماد هم نداشت. هیچ‌كدام این اطلاعات را نداشتیم. من همیشه این اعتقاد را داشتم و به دوستانمان هم گفته‌ام كه در این 20 سالی كه در محضر آقا بودم، نتیجه تقوا و ثمره آن را كه حكمت می‌شود و بر زبان، دل و  عقل جاری می‌شود، من در آقا به‌طور كامل دیدم. لذا در هر چیزی كه الان ایشان شبهه می‌كنند، مطمئن می‌شوم كه در انتهای آن، شبهه درمی‌آید یا بر هر چیزی كه یقین می‌كنند، مطمئن می‌شوم كه در آن، [مقصود] به دست می‌آید. وقتی آقا این نكته را فرمودند برای من خیلی نویدبخش بود؛ چون این حرف، سید را خیلی كمك و خیالش را راحت می‌كرد. مخصوصا این‌كه در اواخر جنگ، تعداد شهدا بالا رفت و حجم انهدام و تخریب هم بالا رفت. سید عبارت‌هایی بیان می‌كرد كه من را متأثر می‌كرد و من نمی‌خواهم آن عبارت‌ها را بیان بكنم. دیدم این بیان آقا خیلی بیان خوبی است برای او كه ممكن است كسی شماتت كند و مثلا بگوید چرا حزب‌ا... برای گرفتن دو اسیر، كل شیعه را با خطر مواجه كرد. اما بیان این موضوع كه حزب‌ا... با گرفتن دو اسیر، نه‌تنها خودش را بلكه ملت لبنان را از یك نابودی كامل نجات داد، خیلی نویدبخش و مهم بود.
یك نكته سومی هم فرمودند كه جنبه معنوی داشت؛ فرمودند «به اینها بگویید دعای جوشن صغیر بخوانند.» در شیعه عموما دعای جوشن كبیر معروف است و دعای جوشن صغیر حداقل بین عموم مردم-غیر از خواص- معروف نیست. بعد آقا توضیحی هم دادند كه یعنی ما تصور دیگری نكنیم در این موضوع كه این دعای جوشن صغیر حالا مثلا چیست؛ مثل بعضی‌ها كه می‌گویند این چهار تا قل هوا... را بخوان یا مثلا این حمد را بخوان و موضوع حل است. آقا فرمودند «این دعای جوشن صغیر حالت یك انسان مضطر است؛ انسانی كه در یك اضطرار شدید است و می‌خواهد با خدا حرف بزند.»