این روزها آرام آرام موضوع اربعین و آیین پیاده‌روی آن دارد سایه‌اش را روی همه رویدادهای فرهنگی می‌اندازد. عالم مستند و مستندسازی هم از این قاعده مستثنا نبوده و پنجشنبه هفته گذشته جمعی از مستندسازان دور هم جمع شدند تا درباره مستندسازی با موضوع اربعین با هم گپ بزنند و تجربیات‌شان را با هم به اشتراك بگذارند. در این جمع كه در مجتمع فرهنگی سرچشمه برگزار شد تعداد زیادی از مستندسازان حضور داشتند كه پیش از این نام‌هایشان را شنیده‌ و مستندهایشان را هم این‌طرف و آن‌طرف دیده‌ایم.
روح‌ا... رفیعی یكی از این مستندسازان است كه ید طولایی در حضور در سوریه و عراق و سایر كشورهای منطقه دارد. رفیعی در بخش‌هایی از این مراسم گفته كه ما در اربعین همیشه یك لانگ شات داریم اما كلوزآپ این اتفاق كجاست؟ روح‌ا... در ادامه حرفی بر زبان رانده كه كمی تا قسمتی معنادار است: «تنها كار حرفه‌ای كه در این سال‌ها دیده‌ایم مستند چاوش است‌ كه به موضوع عمق داده است. ما نه قصه طراحی می‌كنیم و نه می‌دانیم چه می‌خواهیم بگوییم یا چه طراحی‌ای داریم.» این حرف روح‌ا... یعنی كه عموم كارهایی كه با موضوع مستند درباره اربعین ساخته شده، نسبت به رعایت حداقل‌های مستندسازی كاهلی داشته‌اند.
آقا روح‌ا... در ادامه این را هم گفته كه بدون قصه و روایت سراغ موضوع اربعین و مستندسازی برای آن نرویم و اگر فكری برای اینجای قضیه نكرده‌ایم بهتر است برویم و فقط زیارت كنیم و برگردیم. آقا ناصر نادری یكی دیگر از مستندسازان هم حرف‌های جالب‌تری زده. او با انتقاد از رویكرد تبلیغی صدا و سیما خطاب به مستندسازانی كه در سالن همایش‌های مجتمع سرچشمه جمع شده‌اند گفته كه فكر نكنید شمایی كه می‌روید اربعین باید تبلیغ كنید! نه! اربعین نیازی به تبلیغ ندارد. سعی كنید در این سفر دنبال كشف باشید! آی كه این حرف آقا ناصر عجیب به دل ما نشست.
نادری تاكید زیادی هم كرده كه در این سفر حتما با خارجی‌ها هم گپ بزنید و خودش دلیل این كار را این طور توضیح داده كه ما ایرانی‌ها به دلیل این‌كه از كودكی با عاشورا و نذری و فرهنگ خاص این مفاهیم آشنا شده‌ایم خیلی از این موضوعات برایمان عادی شده و این عادی شدن جلوی كشف بیشتر موضوع را می‌‎گیرد به طوری كه از كنار آنها و كشفیاتی كه می‌شود صورت بگیرد به راحتی عبور می‌كنیم.