نقصهای بزرگ فناوری تشخیص عابران پیاده
فناوری تشخیص عابران پیاده چند سالی است در برخی خودروهای سطح بالا نصب شده و تاكنون آزمایشهای زیادی با استفاده از آدمكها انجام شده تا تواناییهای این فناوری سنجیده شود اما این آزمایشها همواره در طول روز انجام شدهاند و بنا به گفته انجمن خودروسازان آمریكا (AAA) این بخشی از مشكلات است.
به گزارش پدال، این موسسه چند سامانه محبوب را انتخاب و آزمایشهای متعددی روی آنها انجام داده و البته نتایج به دست آمده بهطور شوكهكنندهای ضعیف بوده است. یكی از نتایج هشداردهنده این آزمایشها رسیدن به این نكته بوده كه بیشتر سامانههای مورد بحث در شب نمیتوانند عملكردی بهتر از راننده داشته باشند. موضوع مهم اینكه بیشتر تصادفات منجر به فوت عابران پیاده در شب رخ میدهد و یافتههای AAA نشان میدهد كه فناوری تشخیص عابران پیاده در موقعیتهای واقعی با چالش مواجه هستند. برای مثال زمانی كه خودرو به مسیری كه عابر بزرگسال حضور دارد میپیچد، سامانه هیچ واكنشی نشان نداده و با آدمك برخورد میكند.
موضوع پیشبینیپذیر اینكه در آزمایشها نشان داده شده این سامانهها بهترین عملكرد خود را زمانی ارائه میكنند كه عابر بزرگسال از جلوی خودرویی با سرعت 32كیلومتر در ساعت رد شود، اما زمانی كه سرعت خودرو برابر با 48 كیلومتر در ساعت باشد، بیشتر سامانهها توانایی پیشگیری از برخورد را نخواهند داشت. البته موفقیت این فناوریها در سرعت 32 كیلومتر در ساعت هم فقط 40 درصد اعلام شده است.
اما تغییردادن سناریوها با نتایج بدتری همراه بوده است. وقتی كودكی بین دو خودرو میپرد در 89 درصد مواقع برخورد صورت میپذیرد و زمانی كه دو فرد بزرگسال در كنار جاده حضور داشته باشند خودرو در 80 درصد مواقع با آنها برخورد میكند. بنا به گفته انجمن خودروسازان آمریكا، در كل این سامانهها در تمامی خودروهایی كه با سرعت 48 كیلومتر در ساعت حركت میكنند، فایدهای ندارند. موضوع مهمتر اینكه هیچیك از این سامانهها نمیتوانند عابران پیاده بزرگسال را در شب تشخیص داده یا واكنش دهند.